∇
[…] εκ των πραγμάτων η αξιολόγηση των υπηρεσιών υγείας είναι ένας χώρος αρκετά δύσκολος, υποκειμενικός, πάρα πολλοί stakeholders η κυρία Λενακάκη μάλιστα μας έβαλε τίτλο το απλοποιημένο μοντέλο και είδατε πόσο ήταν ένα χαοτικό. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει πόσο δύσκολο ήταν αυτό το αντικείμενο από μόνο του, να αξιολογήσουμε τις υπηρεσίες υγείας, όπως και αυτό που κάνετε εσείς, άθλος, δηλαδή προσπαθείτε νομίζω και σας καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να βρείτε τους δείκτες, να βρείτε τα δεδομένα, τις πηγές των δεδομένων.
Το είδαμε μάλιστα και τώρα με την πανδημία πόσο χρειαζόμαστε τα δεδομένα, πόσο αξιόπιστα είναι αυτά τα δεδομένα όταν τις προηγούμενες μέρες ακούσαμε ότι υπάρχουν νοσοκομεία που δεν δημοσιεύουν ισολογισμούς. Όταν έχουμε 8 διαφορετικά πληροφοριακά συστήματα αυτή τη στιγμή στα 100-120 ελληνικά νοσοκομεία. Πέρα από αυτά τα 8 κεντρικά πληροφοριακά συστήματα έχουμε από κάτω άλλα δεκάδες υποπληροφοριακά συστήματα. Ο καθένας χρησιμοποιεί ό,τι θέλει, όταν βρισκόμαστε σε μία διαδικασία που φτιάχνουμε τα DRGs και που φεύγουμε από τα ΚΕΝ κάποια νοσοκομεία θα χρησιμοποιήσουν τα DRGs, όλη αυτή η πολυπλοκότητα.
Θέλω να πω και για την δική σας την παρουσίαση κυρία Ρίκο ότι και το Υπουργείο Υγείας, νόμοι, φορείς, καινούργιοι νόμοι, καινούργιοι φορείς, δεν βλέπω όμως δεδομένα. Δηλαδή είχαμε το ΕΣΥΝΕΤ παλιά, περάσαμε στο business intelligence, αυτά πρέπει να είναι διαθέσιμα για επεξεργασία γιατί είναι public δεδομένα τα οποία δεν τα βλέπουμε.
Μιλάμε για αξιολόγηση και δεν έχουμε πρακτικό αποτέλεσμα στην αξιολόγηση. Επίσης πέρα από τα νοσοκομεία εσείς προσπαθήσατε να εξηγήσετε τα συστήματα υγείας που είναι ακόμη πιο δύσκολο. Εδώ δεν μπορούμε να μετρήσουμε την αποδοτικότητα των νοσοκομείων και δεν έχουμε ξεκινήσει από το πιο απλό, από τα κέντρα υγείας. Στα κέντρα υγείας δεν έχουμε αυτή τη στιγμή πληροφοριακά συστήματα που θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από την πρωτοβάθμια και σταδιακά να ανέβουμε προς τα πάνω. Λοιπόν, μην μακρηγορώ, παρακαλώ…….
[…] εμπλέκεστε ως φορέας (ΕΚΑΠΤΥ) στη χαρτογράφηση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού των δημοσίων νοσοκομείων; Και εμπλέκεστε στο decision making πάνω σε αυτό; Δηλαδή στο αν κάποιο νοσοκομείο θέλει να προχωρήσει στην προμήθεια ερωτάσθαι; Έχετε κάποιο ρόλο; Γιατί βλέπουμε και ένα μεγάλο overlapping πάνω στη διαδικασία προμηθειών νέου ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού ή παρατηρούμε πολλές φορές ότι αγοράζουμε εξοπλισμό που δεν χρειάζεται σε κάποιες περιοχές ή δεν γίνεται από πριν μία μελέτη στο αν έχουμε το προσωπικό να δουλέψει αυτό το μαγνητικό για παράδειγμα, έχουν μπει μαγνητικοί, έχουν προκηρυχθεί μαγνητικοί σε νοσοκομεία που δεν έχουν πια ακτινολόγους.
