Facebook
Twitter
LinkedIn
Μοιραστείτε

Καλεσμένος του κ. Γιάννη Κεϊσογλου, στο ιστορικό ραδιόφωνο των Ιωαννίνων, τον ΗΧΩ 102.7 FM σε μια ζωντανή τηλεφωνική συζήτηση για την πολιτική που μισούμε αλλά και αυτήν που αγαπούμε, για τους πολιτικούς που θέλουμε αλλά δεν τους έχουμε και πως μπορούμε να αλλάξουμε τα άσχημα και να κρατήσουμε ή να δημιουργήσουμε τα καλύτερα!

(Γιάννης Κεΐσογλου): Καλεσμένος σήμερα θα είναι ο κύριος Λάμπρος Γεωργόπουλος, γνωστός στα Γιάννενα και όχι μόνο, από τη δράση του και –κυρίως- από τη δουλειά του. Αυτό είναι το πλέον σημαντικό διότι επιτέλους υπάρχει άνθρωπος που αναγνωρίζεται για αυτό που κάνει στην επαγγελματική του ζωή και έχει καταξιωθεί μέσα από αυτή. Έχει βεβαίως και ενεργό συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα, τοπικά και γενικά και είναι ένα από τα νέα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που έχει ενταχθεί στο μητρώο στελεχών των επιστημόνων της Νέας Δημοκρατίας. Θα μιλήσουμε για πολιτική, θα μιλήσουμε για πολιτικούς, θα μιλήσουμε για αυτή την πολιτική που μισούμε και που απεχθανόμαστε, αλλά θα μιλήσουμε και για την πολιτική που αγαπάμε. Θα μιλήσουμε για αυτό που ονομάζουμε «δημόσιο συμφέρον» και για αυτό που ονομάζεται εξυπηρέτηση του πολίτη. Θα μιλήσουμε για τα όνειρα, για τα οράματα που μπορεί να έχει νέα γενιά, μια γενιά από την οποία οι παλαιότεροι πολλά ελπίζουμε. Θα συζητήσουμε μαζί του και θα προσπαθήσουμε και να εκμαιεύσουμε τις προθέσεις του καθώς το όνομά του παίζει πάρα πολύ στο να συμπεριληφθεί ως υποψήφιος βουλευτής Ιωαννίνων στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας για τις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν. Καλησπέρα κύριε Γεωργόπουλε, ευχαριστώ πολύ που είστε μαζί μου.

(Λάμπρος Γεωργόπουλος): Καλησπέρα κύριε Κεΐσογλου, εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση.

(ΓΚ): Ξέρετε, έχω μια ιδιαίτερη εκτίμηση στο πρόσωπό σας και το λέω και δημόσια, διότι σας γνώρισα μέσα από τη δουλειά σας. Γι αυτό είπα νωρίτερα ότι είναι πολύ, πολύ σημαντικό βρε αδελφέ, επιτέλους, να μιλάμε για πρόσωπα τα οποία έχουν καταξιωθεί στην κοινωνία και στον επαγγελματικό τους χώρο από τη δουλειά τους! Όχι γιατί έγιναν γνωστά από την πολιτική, όχι γιατί έγιναν γνωστά από την τηλεόραση ή γιατί έγιναν γνωστά από το lifestyle ή δεν ξέρω από πού αλλού. Χαίρομαι πάρα πολύ λοιπόν που είστε μαζί μας. Θέλω να πω στους ακροατές ότι διατελέσατε για 2 χρόνια μια πολύ επιτυχημένη θητεία ως διοικητής του γενικού νοσοκομείου Χατζηκώστα Ιωαννίνων. Θα μιλήσουμε και γι αυτό το κομμάτι. Βεβαίως, είστε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ανήκετε στο μητρώο των επιστημόνων της Ν.Δ. και να ξεκινήσω από αυτό. Πολλά δημοσιεύματα φέρνουν το όνομά σας μέσα στη λίστα της Νέας Δημοκρατίας για τις επερχόμενες εκλογές. Θα είστε υποψήφιος; Θα μας δώσετε την είδηση ή θέλετε να το πούμε τελευταίο αυτό;

 (ΛΓ): Δεν έχω κανένα πρόβλημα να σας απαντήσω. Απαντάω σε όποια ερώτηση θέλετε, με όποια σειρά θέλετε.

(ΓΚ): Για πείτε μας λοιπόν εάν υπάρχει κάτι επ’ αυτού ή αν πρέπει να αναμένουμε ενδεχομένως λίγο ακόμη.

 (ΛΓ): Πρώτα πρώτα θέλω να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια. Η εκτίμηση είναι αμοιβαία. Είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν. Είναι η πρώτη φορά που μας δίνεται η δυνατότητα να μιλήσουμε ραδιοφωνικά. Στο ερώτημα που μου θέτετε, ο μόνος που μπορεί να απαντήσει είναι ο πρόεδρος του κόμματος. Οι αποφάσεις είναι δικές του. Εγώ έχω θέσει εαυτόν στη διάθεση του κόμματος, μέσα από τη διαδικασία του μητρώου πολιτικών στελεχών. Πρόκειται για μια καινοτόμο διαδικασία στα πλαίσια του νέου αέρα που έπνευσε μετά την εκλογή του κυρίου Μητσοτάκη στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Οι όποιες ανακοινώσεις εκτιμώ πως θα έρθουν όσο πλησιάζουμε σε εκλογές. Έχω δηλώσει την επιθυμία μου και όπως είπατε και στον πρόλογό σας, δεν είμαι ένας παραδοσιακός πολιτικός, είμαι ένας άνθρωπος της αγοράς, του ιδιωτικού τομέα και θεωρώ πως είμαστε σε μια εποχή που χρειάζεται να μπουν τεχνοκράτες στην πολιτική. Άνθρωποι με καλύτερη γνώση της διοίκησης. Είναι σημεία των καιρών, είναι οι απαιτήσεις τέτοιες.

 (ΓΚ): Έχετε απόλυτο δίκιο. Εγώ συμφωνώ απόλυτα μαζί σας διότι πρώτον θα πρέπει να τελειώνουμε με τα πολιτικά τζάκια. Δεύτερον, αυτή η οικογενειοκρατία γενεά προς γενεά, θα πρέπει και αυτή να τελειώνει. Από την άλλη, έχετε πολύ δίκιο να λέτε ότι η πολιτική θα πρέπει πλέον να διοικείται από ανθρώπους της αγοράς, από ανθρώπους που γνωρίζουν τους κανόνες της οικονομίας, που γνωρίζουν τι περιμένει ο πολίτης. Να τελειώνει εκείνο το ακαδημαϊκό «δια το καλόν του πολίτου» που ακούμε κατά καιρούς.

 (ΛΓ): Θα συμφωνήσω μαζί σας. Την τελευταία τριετία με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το ζούμε στον μέγιστο βαθμό. Υπάρχει μια τρομερή διαχειριστική ανεπάρκεια η οποία φτάνει στα όρια του οικονομικού αναλφαβητισμού. Το αποτέλεσμα αυτού δε, το ζούμε στην καθημερινότητά μας, με μια φτωχοποίηση, με εκπτώσεις στην ποιότητα ζωής. Ο κόσμος αντιμετωπίζει πάρα πολλές δυσκολίες, απόρροια αυτής της διαχειριστικής ανεπάρκειας της κυβέρνησης.

(ΓΚ): Θέλω να σας ζητήσω ένα σχόλιο για όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τα Σκόπια. Θα έχετε ενημερωθεί για τις δηλώσεις του Ζάεφ περί μακεδονικής γλώσσας και τις αντιδράσεις που προκάλεσαν οι δηλώσεις αυτές και στην Ελλάδα, καθώς μαθαίνω ότι αντέδρασε και ο Νίμιτς. Ένα σχόλιο θα ήθελα επίσης και για την υπόθεση του ενεχυροδανειστή και συγκεκριμένα για την γκάφα, διότι περί γκάφας πρόκειται, να συλλαμβάνεις τόσους ανθρώπους, να τους βάζεις στη φυλακή και να πρέπει με το που μπαίνουν, να βγουν, διότι κάτι δεν έχει γίνει σωστά. Και δεν έχει γίνει σωστά η έρευνα. Πως τα βλέπετε όλα αυτά;

 (ΛΓ): Θα ξεκινήσω αντίστροφα. Νομίζω ότι η υπόθεση αυτή είναι στα πλαίσια της κυβερνητικής «πολιτικής» η οποία προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τον κόσμο. Αλλά ακόμη και εκεί κάνει λάθη και πέφτει σε γκάφες. Παρότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καταφέρει να κάνουν πράγματα, να δείξουν έργο, να αναδείξουν δραστηριότητες, πετούν επικοινωνιακές φωτοβολίδες. Το κομμάτι αυτό, το διαχειρίζονται πάρα πολύ καλά, κατά τη γνώμη μου. Είναι προφανέστατος ο σκοπός τους. Αλλά ακόμα και εκεί πέφτουν σε λάθη. Ενώ ρίχνουν τη φωτοβολίδα, αυτή λίγο αργότερα σβήνει. Δεν έχω γνώση της δικογραφίας αυτής της υπόθεσης, είναι πολύ φρέσκια. Σίγουρα το ζήτημα ευθύς εξαρχής είναι ότι ο κόσμος αναγκάστηκε να πάει στα ενεχυροδανειστήρια και τέτοιες μορφές επιχειρήσεων βρίσκονται σε άνθιση αυτή την εποχή, συνεπακόλουθο της φτωχοποίησης που έχει φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία τρία χρόνια αλλά και της οικονομικής ύφεσης της τελευταίας δεκαετίας.

(ΓΚ): Εμένα ξέρετε με ενδιαφέρει το κομμάτι της δημόσιας διοίκησης και της ασφάλειας. Το έχω παρακολουθήσει δημοσιογραφικά, επιτρέψτε μου να σας πω, πολλά χρόνια πίσω και πάρα πολλές φορές. Μιλώ για το φαινόμενο να μην δένεται σωστά και όπως πρέπει μια υπόθεση, να κατηγορείται ένας αριθμός ανθρώπων και να γίνονται δημόσιο θέαμα μέσω των τηλεοπτικών καμερών, να προφυλακίζονται με βαρύτατες κατηγορίες περί σύστασης συμμορίας, περί εγκληματικής οργάνωσης, περί ξεπλύματος βρώμικου χρήματος… Ότι κακούργημα υπάρχει και δεν υπάρχει, το φορτώνουν. Και μετά από λίγες ημέρες, όλες αυτές οι κατηγορίες εκπίπτουν, οι κατηγορούμενοι αθωώνονται και κανείς δεν μιλάει για την αθώωσή τους. Έχει μείνει η ρετσινιά. Θα ήθελα να δούμε αυτό το κομμάτι του δημοσίου τομέα, το κομμάτι της ασφάλειας και το κομμάτι της απόδοσης δικαιοσύνης, υπό την οπτική ενός τεχνοκράτη σαν εσάς. Πόσο μπορεί δηλαδή να χωλαίνει αυτό το σύστημα και πόσο μπορεί να επηρεάζει και να επεμβαίνει. Διότι διαβάζω τώρα ότι ο Ριχάρδος και ο κάθε Ριχάρδος, θα μπορούσε και θα ζητήσει ίσως αποζημίωση για την διαπόμπευσή του ή περί επαγγελματικής ζημίας. Αυτό όλο το σύστημα, εμένα με προβληματίζει πολύ. Κάτι δεν πάει καλά. Και κάπου έχει και τη βάση του προφανώς, έτσι δεν είναι;

 (ΛΓ): Σίγουρα κύριε Κεΐσογλου. Έχετε μεγαλύτερη πείρα από εμένα σε αυτά τα ζητήματα καθώς ως δημοσιογράφος έχετε δει πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Ο επικοινωνιακός ντόρος έχει γίνει, έχει πάρει την τεράστια έκταση που πήρε και πράγματι, πολλές φορές πέφτουμε σε τέτοια κενά, νομοθετικά ή ακόμη και σε χαοτική νομοθεσία. Νομίζω πως είναι επιτακτική η ανάγκη απλοποίησης των διαδικασιών και εξορθολογισμού ακόμη και αυτού του κομματιού. Βέβαια είναι έξω απ το δικό μου γνωστικό πεδίο, ωστόσο επειδή έχω περάσει από θέση ευθύνης στη δημόσια διοίκηση, υπήρξαν πάρα πολλές φορές κατά τις οποίες η νομοθεσία ήταν αντικρουόμενη, με αποτέλεσμα να αφήνει κενό στους ανθρώπους οι οποίοι καλούνται να λάβουν τις αποφάσεις, να ερμηνεύουν κατά το δοκούν και να υπάρχουν νομοθετικά παράθυρα, να υπάρχει αντικρουόμενη νομοθεσία και να το εκμεταλλεύεται ο καθένας.

(ΓΚ): Όντως, εσείς μπορούσατε να διοικήσετε έναν τέτοιο οργανισμό σε ένα κράτος που έχει εκατοντάδες νόμους, εγκυκλίους διευκρινιστικές; Μπορούσατε να διοικήσετε; Μπορούσατε να κάνετε τη δουλειά;

 (ΛΓ): Πραγματικά, ώρες – ώρες έπεφτα σε αδιέξοδο. Η νομοθεσία είναι δαιδαλώδης και είναι δύσκολο για κάποιον να έχει την  τεχνογνωσία.

(ΓΚ): Και ήταν και πολύ εύκολο να βρεθείτε και κατηγορούμενος αύριο- μεθαύριο διότι κάποια απ αυτές τις αποφάσεις που ενδεχομένως πήρατε να μην είναι σύννομη με τον τάδε νόμου του 1930.

 (ΛΓ): Ξέρετε, μελέτες και εκθέσεις πολύ μεγάλων οργανισμών, δείχνουν ότι μια κρίσιμη παράμετρος για να μπορέσει να πάει μπροστά μια χώρα και να αναπτυχθεί, είναι το σταθερό νομικό περιβάλλον. Κάτι δηλαδή το οποίο εμείς δυστυχώς δεν διαθέτουμε. Όπως πρέπει να είναι σταθερό και το φορολογικό περιβάλλον. Δεν πρέπει αυτά να αλλάζουν, όσο συχνά αλλάζουν σε αυτή τη χώρα, με την κάθε αλλαγή κυβέρνησης. Θα πρέπει τουλάχιστον κάποια πράγματα να είναι σταθερά και να μην επικρατεί αυτό το χάος. Όπως πολύ σωστά λέτε, κάποιος κινδυνεύει ενώ κάνει τη δουλειά του είτε να βρίσκεται σε αδιέξοδο, είτε ακόμη και να του γυρνάει μπούμερανγκ αυτή η νομοθεσία.

(ΓΚ): Είστε ένας νέος, μορφωμένος άνθρωπος, άνθρωπος της αγοράς. Θεωρείτε πως μπορεί να αλλάξει αυτό το σύστημα; Μπορούν να το αλλάξουν οι πολίτες από τη μεριά τους, οι πολιτικοί με την ευρεία ή με την στενή έννοια. Μπορεί αύριο-μεθαύριο να είστε βουλευτής, να αναλάβετε μια θέση ευθύνης ή αν δεν είστε βουλευτής μπορεί να σας καλέσει ο αυριανός πρωθυπουργός και να σας ζητήσει να αναλάβετε ένα χαρτοφυλάκιο ή έναν δημόσιο οργανισμό, θέσεις ευθύνης. Μπορεί να αλλάξει κάτι; Μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι; Δώστε μια νότα αισιοδοξίας, να περάσει και στον κόσμο που έχει κουραστεί και έχει σιχαθεί.

 (ΛΓ): Σίγουρα μπορεί. Γι αυτό ασχολούμαστε άλλωστε, γιατί θέλω να αλλάξουμε τα πράγματα. Να τα βελτιώσουμε, να τα κάνουμε καλύτερα. Εγώ είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος, παρόλη τη δυσκολία. Δεν είναι εύκολο να αλλάξουν τα πράγματα γιατί πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία όλων των εμπλεκόμενων, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών. Πρέπει όλοι μαζί να βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση και θεωρώ  ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Το καλό σε αυτό, για να δούμε τη θετική οπτική γωνία, είναι ότι υπάρχει τρομερό πεδίο βελτίωσης. Δηλαδή τα πράγματα είναι τόσο άσχημα που μας δίνεται τρομερά μεγάλο πεδίο να τα βελτιώσουμε και να τα αλλάξουμε. Άλλωστε έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό. Τα πράγματα λοιπόν μπορούν να αλλάξουν και πρέπει να δουλέψουμε όλοι γι αυτό.

(ΓΚ): Με τις καταλήψεις στα σχολεία και με τα ζητήματα τα οποία παλαιότερα η αριστερή κυβέρνηση τα έβλεπε ως δίκαια, ακόμη και όταν ο μαθητής διαδήλωνε περί του να κόψουμε το Μιτσικέλι απέναντι για να βλέπουμε τη Θεσσαλονίκη και τώρα που η αριστερά είναι κυβέρνηση, οι καταλήψεις θεωρούνται φασιστικού τύπου, έχοντας αλλάξει οπτική. Είναι θέματα τα οποία θέλουν την παιδεία τους. Θέλουν μια ευρύτητα σκέψης. Μπορούμε λοιπόν να αλλάξουμε και να δούμε κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο στο μέλλον, κάτι ευοίωνο;

 (ΛΓ): Το εύχομαι και θα πρέπει όσοι ασχολούμαστε με τον δημόσιο βίο να βλέπουμε τα πράγματα ρεαλιστικά, ανεξάρτητα απ το αν είμαστε στην κυβέρνηση ή όχι. Πριν περιγράψατε πολύ σωστά το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ μας έχει συνηθίσει στη διγλωσσία, ανάλογα με το αν βρίσκεται ή όχι στην εξουσία. Δηλαδή παλαιότερα οι καταλήψεις ήταν δικαίωμα του καθενός, συνήθως βέβαια καταλήψεις κάνουν οι προσκείμενοι στην αριστερά αλλά τώρα θεωρούνται φασιστικού τύπου αυτές οι ενέργειες. Εμείς κύριε Κεΐσογλου , λέμε ότι δεν πρέπει να γίνονται καταλήψεις. Υπάρχουν τόσες άλλες μορφές διαμαρτυρίας και διεκδίκησης. Η σταθερή, πάγια θέση μας, είναι «όχι στις καταλήψεις», θέση την οποία πρέπει να έχουν όλες οι παρατάξεις και να μην υπάρχει αυτή η διγλωσσία.

(ΓΚ): Δεδομένης αυτής της θέσης, υποθέτω πως αναφορικά με το πανεπιστημιακό άσυλο, η άποψή σας θα είναι η κατάργησή του, όπως λέει και ο αρχηγός σας.

 (ΛΓ): Αυτή τη στιγμή υπάρχει πλήρης ανομία μέσα στα πανεπιστήμια. Εννοείται πως είμαστε υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Εννοείται πως είμαστε υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, γιατί θεωρούμε πως θα βελτιώσουν και τη δημόσια παιδεία. Δεν είμαστε κατά της δημόσιας παιδείας. Είμαστε υπέρ της δημόσιας παιδείας αλλά και υπέρ της ιδιωτικής. Το ένα θα βελτιώσει το άλλο, όπως γίνεται σε όλες τις ανεπτυγμένες και προηγμένες χώρες του κόσμου. Δε νοείται να υπάρχει σήμερα αυτή η εικόνα στα πανεπιστήμια. Ευτυχώς στα Γιάννενα είμαστε σε καλό επίπεδο. Το φαινόμενο είναι εντονότερο στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

(ΓΚ): Είναι αλήθεια αυτό που λέτε. Βρέθηκα στη φοιτητική εστία των Ιλισίων. Εκεί έμεινα εγώ το ’84-’85 επί 2-3 χρόνια. Πέρασα λοιπόν από εκεί με τον γιο μου το καλοκαίρι και στεναχωρήθηκα πάρα πολύ με την εικόνα που αντίκρισα. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και πέρασε στο οικονομικό των Ιωαννίνων ο γιος μου και πήγαμε να δούμε τη σχολή, τα κτήρια και γενικότερα τις εγκαταστάσεις, εξεπλάγην. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο νιπτήρας βρισκόταν στη θέση του αλλά ούτε και ότι υπήρχε καθαριστικό στον νιπτήρα, να πλύνεις τα χέρια σου! Απίστευτο! Δηλαδή είπα μπράβο σε όλους. Στον Πρύτανη, το πρυτανικό συμβούλιο, στους φοιτητές.

 (ΛΓ): Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές αναλύουμε τις καταστάσεις σε εθνικό επίπεδο, ενώ στα Γιάννενα είμαστε σε καλύτερο επίπεδο. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την παιδεία αλλά και για την υγεία και το λέω έχοντας γνώση εκ των έσω. Τα νοσοκομεία των Ιωαννίνων, για παράδειγμα, δεν συγκρίνονται με άλλων πόλεων. Είναι στο ανώτερο επίπεδο, εάν επιχειρήσουμε σύγκριση. Κάποιοι φωνάζουν για την κατάσταση στην υγεία σε εθνικό επίπεδο αλλά σε εμάς που ζούμε εδώ, έχοντας μια καλή κατάσταση, μας φαίνονται υπερβολικές αυτές οι φωνές.

(ΓΚ): Για να το λέτε εσείς νομίζω ότι έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία. Δώστε μου το πολιτικό σας σχόλιο για τον πρωθυπουργό της χώρας. Αν σας έλεγα, να χαρακτηρίσετε τον κύριο Τσίπρα με έναν τίτλο, τι θα λέγατε; Πως τον βλέπετε απ τη δική σας οπτική; Πως εισπράττετε την εικόνα του;

 (ΛΓ): Αν χρησιμοποιούσα μια λέξη, αυτή θα ήταν «απογοητευτικός». Πέρασε από διάφορα στάδια. Το 2014-2015 οπότε και εξελέγη, παρότι εξελέγη τάζοντας τα πάντα στους πάντες, παρότι δεν είχε καμία επαφή με την πραγματικότητα, είχε μια χρυσή ευκαιρία να πάρει μια σταθεροποιημένη χώρα και να εφαρμόσει πολιτικές της κοινής λογικής. Του πήρε τρία χρόνια να καταλάβει ποιος είναι ο φυσιολογικός δρόμος. Έχασε λοιπόν αυτή την ευκαιρία. Τώρα πρόκειται για μια κυβέρνηση σε αποδρομή. Σε δέκα μήνες το αργότερο από τώρα θα έχουμε εκλογές. Όπως τον παρατηρώ και τον παρακολουθώ, είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί επικοινωνιακά να σώσει ότι σώζεται. Είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει διστάσει να «κρεμάσει» όσους είχε δίπλα του. Ενδεικτικά αναφέρω την κυρία Κωνσταντοπούλου και τον κύριο Βαρουφάκη. Δεν διστάζει να ανατρέψει όσα έλεγε μέχρι την προηγούμενη ημέρα. Πλέον δεν λέει μόνο ψέματα, έχει περάσει στο επόμενο επίπεδο. Τα πιστεύει κιόλας. Είναι ατυχής συγκυρία το ότι βρέθηκε στην κυβέρνηση της χώρας αυτός ο άνθρωπος. Τον Γενάρη η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κλείνει τετραετία, περίοδο κατά την οποία η χώρα μπήκε στον πάγο. Μια χώρα στην οποία έγιναν τεράστιες θυσίες την περίοδο 2013-2015 για να ορθοποδήσει έπειτα από την κατάσταση χρεοκοπίας στην οποία είχε περιέλθει. Ο κύριος Τσίπρας εκμεταλλεύτηκε την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, εκμεταλλεύτηκε τον –ως έναν βαθμό δικαιολογημένο- θυμό του κόσμου, πήρε την εξουσία και στρογγυλοκάθισε σε αυτή κάνοντας τα ακριβώς αντίθετα απ όσα έλεγε. Να σας θυμίσω ότι το 2014-2015 ο κύριος Τσίπρας έλεγε ότι δεν μπορεί να μας κυβερνά ένα κόμμα που βρίσκεται πίσω δημοσκοπικά. Μέσα στο 1ο τετράμηνο της θητείας του έχασε και το δημοσκοπικό προβάδισμα.

(ΓΚ): Και το ηθικό πλεονέκτημα έχασε…

 (ΛΓ): Οπωσδήποτε.

(ΓΚ): Πιστεύετε ότι στο υπουργικό συμβούλιο υπάρχει κάποιος υπουργός τον οποίο θα ξεχωρίζατε για το έργο του, για την παρουσία του, για την εικόνα του;

 (ΛΓ):  Μιλάτε για το νυν υπουργικό συμβούλιο;

(ΓΚ): Ναι. Θα ξεχωρίζατε κάποιον άνθρωπο που δουλεύει, που έχει μια αντίληψη, που είναι κοντά στη δική σας αντίληψη…

 (ΛΓ): Κύριε Κεΐσογλου , νομίζω ότι η βαρύτητα στη ζυγαριά ανάμεσα σε ιδεοληψία και παραγωγή έργου, γέρνει προς την ιδεοληψία τους. Αυτοί οι άνθρωποι, και να προσπαθήσουν να δουλέψουν, έχουν τόσο λάθος αντίληψη των πραγμάτων που δεν μπορούν να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Δεν μπορώ να έχω θετική άποψη για την κύριο Καμμένο. Δεν μπορώ να έχω θετική γνώμη για τον κύριο Κουίκ. Δεν μπορώ να έχω θετική άποψη για τον υπουργό οικονομικών, τον κύριο Τσακαλώτο που δήλωνε «αν πέσει το αφορολόγητο κάτω από τις 10.000 θα παραιτηθώ»; Και έχουμε φτάσει να μην υπάρχει αφορολόγητο. Πιστέψτε με, θα ήθελα να υπάρχει ένα κυβερνητικό σχήμα που να βρίσκω θετικά σε όλους τους υπουργούς. Με μεγάλη μου χαρά θα το έλεγα, πιστέψτε με.

(ΓΚ): Το πιστεύω και γι αυτό και σας ρωτώ αν υπάρχει κάποιο πρόσωπο που είναι κοντά στα δικά σας «χνώτα» και στη δική σας αντίληψη για την οικονομία, για τη ζωή. Το πιστεύω ότι θα το λέγατε.

 (ΛΓ): Βλέπουμε να είναι υπουργός υγείας ο κύριος Πολάκης, ο οποίος σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος, σε οποιαδήποτε δυτική, ανεπτυγμένη χώρα του κόσμου κι αν ήταν, θα είχε δώσει αφορμές να τον «παραιτήσουν».

(ΓΚ): Θα είχε αποπεμφθεί.

(ΛΓ): Ακριβώς.

(ΓΚ): Σε αυτό συμφωνώ.

 (ΛΓ): Δεν μπορώ λοιπόν εγώ να πω καλή κουβέντα για τον κύριο Πολάκη. Η άποψή μου είναι ότι είναι ντροπή να είναι υπουργός υγείας ένας τέτοιος άνθρωπος. Προσβάλει τους ανθρώπους που εργάζονται στην υγεία.

(ΓΚ): Δεν συνεργαστήκατε καθόλου με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Δεν θυμάμαι…

 (ΛΓ): Επί έναν χρόνο!

(ΓΚ): Σωστά, τότε που ζητούντο οι παραιτήσεις των διοικητών των νοσοκομείων… Για θυμήστε μας λίγο εκείνο το διάστημα…

 (ΛΓ): Ήταν ο κύριος Κουρουμπλής υπουργός υγείας και ζητούσε τις παραιτήσεις των διοικητών.

(ΓΚ): Και απειλούσε νομίζω και με καθαιρέσεις, με μηνύσεις κ.λπ.;

 (ΛΓ): Ήταν γενικότερα μια συμπεριφορά που επουδενί δεν συνάδει με τον ρόλο, το κύρος και με την προσέγγιση που πρέπει να έχει ένας υπουργός υγείας. Παράλληλα, το κράτος πρέπει να έχει μια συνέχεια κύριε Κεΐσογλου. Δεν μπορεί κάθε κυβέρνηση που έρχεται να αλλάζει τα πάντα.

(ΓΚ): Αυτό βέβαια να το θυμηθείτε και εσείς κύριε Γεωργόπουλε, όταν έρθετε στα πράγματα. Ελπίζω να το θυμηθείτε. Το λέω χαριτολογώντας αλλά το εννοώ κιόλας.

 (ΛΓ): Στη δημόσια διοίκηση χρειάζονται τεχνοκράτες και όχι πολιτικά στελέχη, κατά τη γνώμη μου.

(ΓΚ): Μπορέσατε να λειτουργήσετε με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τους υπουργούς του;

 (ΛΓ): Με «νεκρό». Αυτή ήταν η ταχύτητα της δημόσιας διοίκησης εκείνη την περίοδο. Ούτε πρώτη, ούτε Δευτέρα. Νεκρή ταχύτητα. Στην πορεία δε, μπήκε και όπισθεν. Μιλάμε για το πρώτο εννιάμηνο του 2015 που ζήσαμε τα capital controls, την επαναστατική λογική της «1ης φορά αριστερά» με σκοπό να ανατρέψει τα πάντα… Ήταν μια πολύ δύσκολη, μια πολύ περίεργη εποχή. Επίσης ήταν και πολύ επικίνδυνη εποχή για όλους εμάς που ήμασταν στη δημόσια διοίκηση. Υπήρχε ο φόβος να μας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί. Δεν μπορούσαμε να τους έχουμε εμπιστοσύνη.

(ΓΚ): Άρα είναι πολύ σημαντικό για έναν άνθρωπο που θέλει να υπηρετήσει το δημόσιο από θέσεις τεχνοκρατικές και όχι πολιτικές με τη στενή έννοια του όρου, ήταν δύσκολο να δουλέψετε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.

 (ΛΓ): Οπωσδήποτε. Δεν ταίριαζαν τα χνώτα μας. Ήταν τελείως διαφορετική η προσέγγισή μας. Εμείς είχαμε μια πιο φιλελεύθερη προσέγγιση, μικρότερης και αποτελεσματικότερης διοίκησης του κράτους ενώ η άλλη μεριά είναι κρατιστές. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα επ’ αυτού. Αυτή τη στιγμή, οι πρώτοι 4 στην ιεραρχία του υπουργείου υγείας είναι συνδικαλιστές γιατροί. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, την διοίκηση του υπουργείου υγείας δεν την διοικούν συνδικαλιστές γιατροί. Την ασκούν μάνατζερς, οικονομολόγοι υγείας, άνθρωποι με εμπειρία στη διοίκηση. Εκεί εντοπίζεται η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ και μιας κυβέρνησης φιλελεύθερης προσέγγισης, η οποία στην Ελλάδα θεωρώ πως εκφράζεται καλύτερα από τη Νέα Δημοκρατία.

(ΓΚ): Βέβαια για να είμαστε και δίκαιοι απέναντι στους ακροατές μας, για να μη νομίζουν ότι κάνουμε αντισυριζαϊκή πολιτική, και επί των ημερών των προηγούμενων κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, τα νοσοκομεία δεν τα κυβερνούσαν τεχνοκράτες, ούτε άνθρωποι που ήξεραν από δημόσια διοίκηση ή από οικονομικά της υγείας. Και εκείνοι πολιτικά πρόσωπα βάζανε σε αυτές τις θέσεις. Είχαν και αυτοί τους δικούς τους. Οι ημέτεροι δεν τελείωναν ποτέ στην Ελλάδα, ούτε από τη μια πλευρά, ούτε από την άλλη. Μακάρι αυτό κάποια στιγμή να εκλείψει και να υπάρχουν άνθρωποι σε θέσεις –κλειδιά, που πραγματικά θα μπορούν να διοικήσουν, που θα ασκούν διοίκηση για το καλό του οργανισμού, για το καλό των πολιτών, για το καλό αυτής της χώρας. Πάμε τώρα σε κάτι πιο προσωπικό, αν μου επιτρέπετε, χωρίς να θέλω βεβαίως να μπούμε σε άλλα χωράφια. Ρωτώ με την έννοια την ευρύτερη πολιτική, για να σας γνωρίσουμε και λίγο καλύτερα. Η καλύτερη εμπειρία σας στα διοικητικά του νοσοκομείου αλλά και της προσωπικής σας επαγγελματικής καριέρας, ένα καλό σημείο, ένα καλό στοιχείο που να δείχνει ότι υπάρχει μια ελπίδα, μια μαγιά η οποία αν ζυμωθεί σωστά θα αποδώσει καλά, υπάρχει;

 (ΛΓ): Σας ευχαριστώ για αυτό το ερώτημα. Συνήθως αφήνω τα έργα, τις πράξεις ή τους τρίτους να μιλούν για εμένα αλλά θα σας πω πολύ πολύ γρήγορα, όχι γιατί δεν έχω να αναφέρω πράγματα αλλά γιατί δεν μου αρέσει η αυτοπροβολή. Ο κόσμος με γνώρισε μέσα από τη διοίκηση του νοσοκομείου Χατζηκώστα. Πριν από αυτό όμως είχα μια δική μου εταιρία, ήμουν στον ιδιωτικό τομέα ως σύμβουλος επιχειρήσεων, ως οικονομολόγος, με πολύ μεγάλο πελατολόγιο, καθώς συνεργαζόμουν με πάρα πολλές επιχειρήσεις. Αυτή μου η εμπειρία, με βοήθησε να γνωρίσω τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο επιχειρηματικός κόσμος. Με βοήθησε να δω την υπερφορολόγηση, τα προβλήματα του ασφαλιστικού, τις τρελές εισφορές που πληρώνει ο Έλληνας επιχειρηματίας. Είδα το αντίξοο επιχειρηματικό περιβάλλον που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς, οι επιχειρήσεις, οι ιδιώτες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι στραγγαλισμένοι. Είναι σα να έχουν ένα ταβάνι πάνω από το κεφάλι τους. Δεν μπορούν να προχωρήσουν με τα δεδομένα που έχουν αυτή τη στιγμή. Χθες, μελετώντας φορολογικά στοιχεία από άλλες χώρες, είδα το εξής: Η Ρουμανία κύριε Κεΐσογλου, δίνει τη δυνατότητα σε μικρές επιχειρήσεις για 5 χρόνια, αν κάνουν πωλήσεις μέχρι 1 εκατομμύριο ευρώ, η φορολογία τους να είναι από 1%-3% για να βοηθήσουν την ανάπτυξη. Εμείς εδώ ξέρετε τι φορολογία έχουμε; 29% το ελάχιστο, συν 29% προκαταβολή φόρου! Μιλάμε για 58%, όταν η φορολογία των γειτονικών χωρών είναι σε flat επίπεδα, χωρίς αυξομειώσεις ανάλογα τον κύκλο εργασιών. Δείτε το παράδειγμα της Κύπρου, το παράδειγμα της Βουλγαρίας. Έλεγα λοιπόν για την εμπειρία μου στον ιδιωτικό τομέα. Έχω συνεργαστεί με εκατοντάδες επιχειρήσεις, έχω υλοποιήσει πάρα πολλά προγράμματα και γι αυτό θεωρώ ότι το δημόσιο αλλά και η πολιτική, χρειάζεται μια «ένεση» από ανθρώπους της αγοράς. Αυτό είναι που με κάνει να θέλω να ασχοληθώ.

(ΓΚ): Πιστεύετε ότι υπάρχει μια οργή στον κόσμο και ιδιαίτερα στη νέα γενιά; Είναι θυμωμένοι; Είναι οργισμένοι; Θέλουν να ξεσπάσουν κάπου; Βλέπουν ότι έχουν εγκλωβιστεί και δεν υπάρχει διέξοδος είτε στον επαγγελματικό τους τομέα είτε στην καθημερινότητά τους; Το εισπράττετε; Το βλέπετε στις επαφές σας με τον κόσμο;

 (ΛΓ): Πράγματι, εισπράττω και οργή και θυμό αλλά αυτό που εισπράττω περισσότερο πλέον είναι αδιαφορία και αποστροφή. Και αυτό είναι πολύ άσχημο. Ο κόσμος έχει απαυδήσει. Δεν βλέπει διεξόδους και αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο θέλω να ασχοληθώ με τα πολιτικά δρώμενα. Είμαι εκπρόσωπος της μιας γενιάς η οποία θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά αδικημένη. Οι άνθρωποι 35-45 ετών αν ασχολήθηκαν επιχειρηματικά έπεσαν πάνω σε μια τεράστια ύφεση, ίσως τη χειρότερη των τελευταίων 30 ετών. Έρχεται από πίσω μια άλλη γενιά, οι millenials που λέμε, με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά στους οποίους οι πολιτικοί φαίνονται σαν οι παππούδες τους. Οι οποίοι δεν ανοίγουν και τις πόρτες τους για να μπει η νέα γενιά με την νέα τεχνογνωσία, με τις νέες τεχνολογίες, με πλεονεκτήματα που κάθε γενιά έχει, να τα μπολιάσουν με την εμπειρία των παλιών. Θα σας δώσω ένα χαρακτηριστικό που προέκυψε μελετώντας τα δημογραφικά στοιχεία της περιοχής. Ο μέσος όρος των ψηφοφόρων στο Νομό Ιωαννίνων, είναι 38 ετών. Ο μέσος όρος των διοικούντων είναι 60+ ετών. Μιλάμε για χάσμα. Αυτό το κοινό δεν βρίσκει ανταπόκριση.

(ΓΚ): Τι λέτε; Αυτό δεν το γνώριζα. Άντε λοιπόν ο 65αρης να καταλάβει τον 35αρη.

 (ΛΓ): Δεν θέλω να τα διαχωρίσω ηλικιακά. Και ο 60αρης έχει θετικά. Μια πολύ μεγάλη εμπειρία, έχει σοφία… Χρειάζεται όμως ένα μείγμα. Δεν μπορεί να έχουμε μόνο 60αρηδες.

(ΓΚ): Έχει και αγκυλώσεις ο 60αρης…

 (ΛΓ): Πιθανότατα να υπάρχουν και αγκυλώσεις. Αλλά πρέπει να ανοίξουν οι πόρτες και στη δική μου γενιά αλλά και στην επόμενη γενιά. Πρέπει να ασχοληθεί ο νέος με την πολιτική για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα και να προσαρμοστούμε στο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό παγκόσμιο περιβάλλον.

(ΓΚ): Άρα λέτε ότι μπορούμε να ονειρευτούμε, μπορούμε να οραματιστούμε κάτι καλύτερο για τον κόσμο και για τα παιδιά μας.

 (ΛΓ): Οπωσδήποτε κύριε Κεΐσογλου! Τυγχάνει να έχω ταξιδέψει πάρα πολύ στο εξωτερικό και είμαι σε θέση να γνωρίζω πως η χώρα μας είναι και πάμπλουτη και έχει και εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό, παρότι είμαστε μια μικρή χώρα. Θα μπορούσαμε όλοι να έχουμε μια εξαιρετική ποιότητα ζωής αν η χώρα διοικούνταν σωστά. Αν δεν είχαμε τις αγκυλώσεις που λέτε εσείς ή τις ιδεοληψίες που λέω εγώ.

(ΓΚ): Μιλώντας τώρα για τη γενιά αυτή που έφυγε στο εξωτερικό, καθώς μου δίνετε μια εξαιρετική πάσα, και χαίρομαι πολύ γιατί η συζήτησή μας είναι εξαιρετική, είστε ένας πολύ καλός συνομιλητής και είμαι βέβαιος πως δεν έχουμε κουράσει τον κόσμο. Πείτε μου για αυτή η γενιά λοιπόν, τα καλύτερα μυαλά όπως λέγεται, που έχουν φύγει στο εξωτερικό. Υπάρχει τρόπος να γυρίσουν πίσω; Μπορούμε να τα κάνουμε να γυρίσουν πίσω;

 (ΛΓ): Σίγουρα μπορούμε να κάνουμε αυτούς τους ανθρώπους να γυρίσουν πίσω αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να γυρίσουν πίσω γιατί κάποιοι τα πηγαίνουν εξαιρετικά. Τα ελληνικά μυαλά είναι brilliant, είναι λαμπρά και όταν βρουν ένα δομημένο περιβάλλον όπως αυτό της Αμερικής, της Αγγλίας, της βόρειας Ευρώπης, διαπρέπουν. Κάποιοι λοιπόν, ας εξακολουθήσουν να διαπρέπουν εκεί, οι αποστάσεις είναι μικρές πλέον αλλά είναι κρίμα πραγματικά, η χώρα να αιμορραγεί. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας αυτή τη στιγμή είναι το δημογραφικό. Είναι τεράστιο αυτό το πρόβλημα. Έχει φύγει στο εξωτερικό μισό εκατομμύριο κόσμος τα τελευταία 10 χρόνια. Έχουμε χάσει 200.000 κόσμο από το δημογραφικό, λόγω μείωσης των γεννήσεων, επαναλαμβάνω, μόνο τα τελευταία 10 χρόνια. Παράλληλα, οι ανωτέρω απώλειες αναπληρώνονται από μετανάστες ή λαθρομετανάστες οι οποίοι αυτή τη στιγμή αριθμούν τουλάχιστον 150.000. Πρέπει να φροντίσουμε ώστε τα νέα παιδιά να βρίσκουν τις υποδομές στη χώρα τους ώστε να μένουν εδώ και να υλοποιούν τα όνειρά τους, είτε αυτά είναι επιχειρηματικά, είτε επιστημονικά, είτε αθλητικά. Πρέπει να υπάρχει ένα κράτος που να τα προσφέρει αυτά.

(ΓΚ): Κύριε Γεωργόπουλε, θέλω ένα σχόλιο για τις τοπικές υποψηφιότητες και για το πώς βλέπετε γενικότερα τις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση. Υπάρχει κάποια σκέψη σας, κάποια πρόβλεψη ενδεχομένως; Έχουμε πολλές υποψηφιότητες για τον Δήμο Ιωαννιτών. Πάρα πολλές.

 (ΛΓ): Πράγματι. Δεν είναι κακό αυτό. Σημαίνει ότι υπάρχει κόσμος που θέλει να ασχοληθεί, ότι υπάρχουν διαφορετικές τάσεις. Ο πρώτος βαθμός αυτοδιοίκησης είναι πιο κοντά στις τοπικές κοινωνίες παρά στα κόμματα, στο θεσμικό πλαίσιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμώ πως επιθυμούσε τη «μπαχαλοποίηση» της κατάστασης. Δεν έχει στελέχη οπότε πέρασε το νομοσχέδιο «Κλεισθένης» με σκοπό να δημιουργήσει πρόβλημα στη διοίκηση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Να μην είναι εύκολο να υπάρχουν συνεργασίες, να υπάρχουν τριβές, να υπάρχουν συναλλαγές. Για τον Δήμο Ιωαννιτών, την έχω πει δημόσια την άποψή μου. Θεωρώ ότι η νυν δημοτική αρχή ίσως είναι η χειρότερη που έχει υπάρξει στην πόλη μας, στα 39 χρόνια της ζωής μου. Είναι αναγκαίο να υπάρξει αλλαγή, να πάμε σε ένα καινούργιο σχήμα και ευελπιστώ πως θα δημιουργηθεί ένα σχήμα που θα έχει όραμα για την πόλη, που θα αξιοποιήσει το τοπικό ανθρώπινο δυναμικό που είναι εξαιρετικό και που θα βλέπει το σύνολο των πολιτών. Το λέω αυτό διότι βιώσαμε μια δημοτική αρχή που έβλεπε μόνο τους δικούς της ανθρώπους. Ελπίζω πως θα εκλεγεί ένα δημοτικό συμβούλιο για όλους τους συμπολίτες μας. Μιλάμε για μια πόλη που έχει τρομερή αναπτυξιακή προοπτική.

(ΓΚ): Πιστεύετε ότι μπορεί να τεθεί σε ισχύ η απλή αναλογική στην Ελλάδα και την τοπική αυτοδιοίκηση; Εννοώ στην πράξη. Μπορεί να διοικηθεί ο δήμος έτσι;

 (ΛΓ): Η επιλογή της απλής αναλογικής είναι προς τη λάθος κατεύθυνση. Θα έπρεπε να μελετηθεί πολύ προσεκτικά αυτό το νομοσχέδιο και γνώμονας για κάθε αλλαγή πρέπει να είναι το κοινό καλό και συμφέρον. Αυτό το νομοσχέδιο, δεν ψηφίστηκε από αυτή την κυβέρνηση για να βελτιωθούν τα πράγματα. Ψηφίστηκε με άλλες σκοπιμότητες. Ψηφίστηκε ώστε να δημιουργήσει ακυβερνησία στις τοπικές κοινωνίες. Αυτή είναι η δική μου ανάγνωση.

(ΓΚ): Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι σχετικό με την υγεία. Πιστεύετε ότι σύμφωνα με τις εισφορές που πληρώνουμε απολαμβάνουμε τις αντίστοιχες υπηρεσίες υγείας; Μήπως πληρώνουμε περισσότερα και απολαμβάνουμε λιγότερα;

 (ΛΓ): Η ερώτησή σας είναι εξαιρετική. Πρώτα πρώτα, πρέπει να καταρριφθεί ένας μύθος. Η υγεία δεν είναι δωρεάν. Την πληρώνουμε πάρα πολύ ακριβά, μέσα από ένα πλήθος εισφορών, μέσα από τις ασφαλιστικές εισφορές. Πρέπει να γίνει καλύτερη κατανομή των δαπανών και καλύτερη αξιοποίηση αυτών των χρημάτων. Θεωρώ ότι ο Έλληνας από το εθνικό σύστημα υγείας λαμβάνει μια καλή ποιότητα υπηρεσιών αλλά δυστυχώς τη λαμβάνει από το φιλότιμο των εργαζομένων στο σύστημα υγείας και από τις προσωπικές του επαφές. Το λέγαμε και νωρίτερα, είναι στην κουλτούρα μας το ότι θα πάρουμε τηλέφωνο τον γνωστό μας. Θέλω να πω ότι και στα δύο τα νοσοκομεία των Ιωαννίνων γίνεται εξαιρετική δουλειά. Αν πάμε στα επείγοντα, θα λάβουμε εξαιρετικές υπηρεσίες. Αν απευθυνθούμε στα νοσοκομεία, οι υπηρεσίες που θα λάβουμε θεωρώ πως είναι 8/10 ή 9/10. Το επίπεδο της υγείας στα Γιάννενα είναι πολύ υψηλό.

(ΓΚ): Έχω άπειρες ερωτήσεις που θα ήθελα να σας κάνω αλλά δεν έχω καθόλου χρόνο. Θα ήθελα ωστόσο να σας κάνω ακόμα μια ερώτηση. Θα ήθελα να μου πείτε αν αντέχετε την κριτική… Έχετε νιώσει αδικημένος από την κριτική;

 (ΛΓ): Φυσικά την αντέχω. Απ τη στιγμή που κατέρχομαι στον δημόσιο και τον πολιτικό βίο, είναι αναμενόμενο να δέχομαι κριτική και καλοπροαίρετη και κακοπροαίρετη ενίοτε. Νομίζω θέλει γερό στομάχι. Δεν έχω υποστεί, για την ώρα, κάποια μεγάλη αδικία, πέραν από την συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο που ήμουν διοικητής του νοσοκομείου Χατζηκώστα.

(ΓΚ): Σας εύχομαι να έχετε γερό στομάχι, γιατί όντως, απαιτείται πολύ γερό στομάχι στην πολιτική. Θέλω επίσης να σας ευχηθώ, ότι αποφασίσετε εσείς και το κόμμα σας για εσάς να είναι προς όφελός σας αλλά, κυρίως, προς όφελος των πολιτών και νομίζω ότι πολλοί επενδύουν στη νέα γενιά, μεταξύ αυτών και εγώ. Σας ευχαριστώ θερμότατα για την συζήτηση αυτή, εύχομαι σύντομα να έχουμε τη χαρά να κουβεντιάσουμε εκ νέου και ενδεχομένως υπό διαφορετικούς όρους.

(ΛΓ): Εγώ σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία κύριε Κεΐσογλου.

(ΓΚ): Ήταν μια μακρά συζήτηση με τον κύριο Γεωργόπουλο. Δεν σας κρύβω ότι την ευχαριστήθηκα προσωπικά. Ελπίζω πως δεν σας κούρασε και εύχομαι να πήρατε δυο πράγματα από έναν νέο άνθρωπο ο οποίος –δε θέλω να κάνω πολιτική υπέρ του κυρίου Γεωργόπουλου- είναι ένα εξαιρετικό παιδί, όσοι τον γνωρίζουν, το γνωρίζουν. Είναι ένα εξαιρετικά νέο παιδί, ταλαντούχο, πολυάσχολο, με πολύ καλό βιογραφικό, τεχνοκράτης, άνθρωπος που γνωρίζει πως θα πρέπει να λειτουργήσει το δημόσιο αλλά και ο ιδιωτικός τομέας. Τον ευχαριστώ πολύ και του εύχομαι τα καλύτερα και όπως είπα, επ’ αγαθώ της κοινωνίας.

 Tags: Braindrain, Δήμος Ιωαννιτών, Κλεισθένης, Υπερφορολόγηση, Υγεία, Δημογραφικό, Σκόπια, Οικονομία, Φιλελευθερισμός, Καταλήψεις, Πανεπιστημιακό άσυλο, Εξορθολογισμός, Δημόσια διοίκηση.

εγγραφή στο Newsletter