Facebook
Twitter
LinkedIn
Μοιραστείτε

Δημήτρης Λάμπρης): Πάμε σε μια ακόμη δημόσια συζήτηση. Έχω την χαρά και την τιμή να έχω δίπλα μου, τον Διοικητή του νοσοκομείου Χατζηκώστα, τον κύριο Λάμπρο Γεωργόπουλο. Καλησπέρα σας, ευχαριστώ πάρα πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησης και να μπούμε σιγά-σιγά στο θέμα της Δημόσιας Υγείας και των νοσοκομείων, των πρωτοβάθμιων φορέων παροχής Δημόσιας Υγείας καθώς είναι ένα ζήτημα που αφορά όλη την κοινωνία. Είστε ένας διοικητής ο οποίος χαρακτηρίζεται από την εργατικότητα, από την μαχητικότητα και από μία σειρά στοιχείων που σίγουρα τιμούν την θέση σας και τον τρόπο που λειτουργείτε. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, πώς βλέπετε την κατάσταση στην υγεία από τον διοικητικό θώκο; Πως φαίνεται το νοσοκομείο; Λειτουργεί;

(Λάμπρος Γεωργόπουλος): Καταρχήν, να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια και για την πρόσκληση καθώς είναι η πρώτη φορά που τα λέμε μαζί.  Το νοσοκομείο αυτή τη στιγμή, στέκεται και εξυπηρετεί τον πολίτη. Νομίζω ότι η δημόσια υγεία πάντα είχε και θα εξακολουθήσει να έχει προβλήματα. Ωστόσο, στέκεται καλά, παρά τις αντιξοότητες που σχετίζονται κυρίως με το εξωτερικό περιβάλλον και με την κατάσταση της χώρας. Οι καταστάσεις αυτές επηρεάζουν τα υπουργεία και τους φορείς που ανήκουν σε αυτά. Σίγουρα περάσαμε δύσκολες καταστάσεις αλλά νομίζω ότι στεκόμαστε καλά, εξυπηρετούμε τον κόσμο και όλο το προσωπικό του νοσοκομείου προσπαθούμε να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό.

(ΔΛ): Από τις αρχές Ιανουαρίου οπότε και υπήρξε αλλαγή σκυτάλης στην πολιτική ηγεσία της χώρας, έχει ανοίξει μία συζήτηση, η οποία δεν έχει κλείσει μέχρι σήμερα, γύρω από τους διοικητές των νοσοκομείων. Μάλιστα, πολλοί προχωρούν αυτή τη συζήτηση ένα βήμα παραπέρα και μιλούν για νοσοκομεία που ουσιαστικά δεν λειτουργούν, για διοικήσεις που απλά παρίστανται στη θέση τους χωρίς να ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους. Δώστε μας την εικόνα. Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα όλο αυτό;

(ΛΓ): Όχι. Νομίζω ότι έχουν γραφτεί πάρα πολλά πράγματα όλο αυτό το διάστημα τα οποία δεν αληθεύουν. Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε από πολλά στάδια. Το πρώτο ήταν ότι τον Απρίλιο ο υπουργός ζήτησε τις παραιτήσεις μας. Κάποιοι διοικητές τις παρέδωσαν και κάποιοι άλλοι, μεταξύ των οποίων και εγώ, δεν τις παρέδωσαν και προσωπικά τεκμηρίωσα τους λόγους για τους οποίους δεν επρόκειτο να παραιτηθώ σε εκείνο το χρονικό σημείο. Στην πορεία, «πέρασε» μία τροπολογία στην Βουλή, με την οποία δίνεται η δυνατότητα στον Υπουργό να πάψει αζημίως, ανά πάσα στιγμή, όποιον διοικητή θέλει και να τοποθετήσει όποιον θέλει, καταργώντας τις όποιες διαδικασίες υπήρχαν. Πριν λίγες ημέρες, δημοσιεύτηκε το ΦΕΚ του μνημονίου 3, το οποίο ξεκαθαρίζει απολύτως την κατάσταση καταργώντας την τροπολογία αυτή και επαναφέρει το προηγούμενο καθεστώς το οποίο είναι ότι εγώ, για παράδειγμα, έχω μια κλειστή τριετή σύμβαση και εάν ο υπουργός υγείας το επιθυμεί, έχει το δικαίωμα να με περάσει από αξιολόγηση και εάν δεν επιτύχω σε αυτή να με παύσει από τα καθήκοντά μου. Η αξιολόγηση αυτή γίνεται στο τέλος του χρόνου και είναι μία συγκεκριμένη διαδικασία. Αυτή τη στιγμή, κάποια νοσοκομεία είναι ακέφαλα και αν δεν κάνω λάθος είναι γύρω στα 25 νοσοκομεία ανά την Ελλάδα τα οποία είναι αρκετά και πρέπει οπωσδήποτε να τοποθετηθούν διοικητές άμεσα σε αυτά τα νοσοκομεία αλλά η εικόνα που έχω από την Ήπειρο, είναι ότι τα νοσοκομεία «τρέχουν» κανονικά, οι διοικητές είναι εκεί, διεκπεραιώνουν όλες τις υποθέσεις τους και εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους στο μέγιστο. Δυστυχώς, όλο αυτό το διάστημα πυροβολούμαστε αδίκως και δεν έχουμε βγει ως τώρα να διαψεύσουμε. Αφήνουμε να γράφονται διάφορα και δεν καθόμαστε να σχολιάσουμε το κάθε τι ανυπόστατο. Οι μόνες επίσημες δημοσιεύσεις είναι αυτές του Φ.Ε.Κ. γι αυτό και η τελευταία εξέλιξη είναι αυτή με το μνημόνιο 3 που καταργεί την προηγούμενη τροπολογία. Εμείς είμαστε εκεί, έχουμε ευθύνη απέναντι στον κόσμο και δεν μπορούμε να λείψουμε στιγμή, ούτε να αφήσουμε κάποια εκκρεμότητα. Βέβαια, είναι πάρα πολύ σημαντικό να μην υπάρχει αυτό το κλίμα αβεβαιότητας γιατί επηρεάζεται η λειτουργία αυτών των οργανισμών. Τέτοιοι πολυδιάστατοι οργανισμοί, όταν υπάρχει αβεβαιότητα για τη διοίκησή τους πάνε πίσω. Εμείς, ως διοικητές, κάνουμε το καθήκον μας διεκπεραιώνοντας  την καθημερινότητα, αλλά δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε μεγαλύτερες ενέργειες, σε μεγαλύτερα πρότζεκτ, σε ενέργειες μεγαλύτερου βεληνεκούς για την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας.

(ΔΛ): Και ενδεχομένως αυτή η αβεβαιότητα, αυτή η παραφιλολογία, να μετακυλύεται και στους ασθενείς και είναι γνωστό σε όλους, ότι ακόμα και στην προσπάθεια της αποθεραπείας, ο τομέας της ψυχολογίας είναι πολύ σημαντικός. Θέλω να πω, ότι όταν οι ασθενείς γνωρίζουν ότι υπάρχουν ισχυρές διοικήσεις στα νοσοκομεία, είναι πιθανό να ενισχύονται και ψυχολογικά ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούνε.

(ΛΓ): Δεν ξέρω πόσο σχετίζεται, αλλά σίγουρα επηρεάζεται έμμεσα, λόγω του τρόπου λειτουργίας του νοσοκομείου.

(ΔΛ): Θέλω να πω ότι είναι μία αρρυθμία η οποία ξεκινά από την κορυφή και φτάνει ουσιαστικά μέχρι την βάση του οργανισμού.

(ΛΓ): Οπωσδήποτε.

(ΔΛ): Κύριε Γεωργόπουλε, ως προς τα οικονομικά του νοσοκομείου, δώστε μας μία εικόνα.  Ακούγονται πάρα πολλά για νοσοκομεία τα οποία δεν έχουν υλικά, για νοσοκομεία τα οποία δεν έχουν οικονομική επάρκεια. Ποια είναι η εικόνα, η καθημερινότητα στο νοσοκομείο Χατζηκώστα στο οποίο είστε διοικητικός επικεφαλής;

(ΛΓ): Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς, αντιμετωπίσαμε προβλήματα. Η δημόσια υγεία, επηρεάζεται από τα οικονομικά του κράτους. Το κυριότερο πρόβλημα, ήταν το τελευταίο διάστημα λόγω των Capital Controls καθώς ενώ δεν είχαμε πρόβλημα χρηματοροής, δεν ήταν δηλαδή ότι δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε τους προμηθευτές μας. Το πρόβλημα ήταν πως επειδή τα περισσότερα υλικά, οι προμηθευτές τα εισάγουν από το εξωτερικό, λόγω των capital controls δεν μπορούσαν να εκτελέσουν τις παραγγελίες. Παραγγέλναμε μία ποσότητα 100 τεμαχίων και μας έστελναν 10, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις τις οποίες όμως τις καλύψαμε. Ήταν διαχειρίσιμο το πρόβλημα και το επιλύσαμε είτε από αγορά από μικρούς προμηθευτές που είχαν στοκ στις αποθήκες τους, είτε με ανταλλαγή μεταξύ των νοσοκομείων. Εδώ θέλω να τονίσω και την πολύ σημαντική, αγαστή συνεργασία μεταξύ των νοσοκομείων της Ηπείρου και μεταξύ των διοικήσεων των νοσοκομείων αυτών. Υπήρξε ένα πρόβλημα αναξιοπιστίας για ένα τρίμηνο- τετράμηνο  κατά το οποίο πήγαμε κάποιες πληρωμές προμηθευτών πίσω αλλά ξεπεράστηκε και νομίζω ότι τα πράγματα αποκαθίστανται. Η χρηματοροή έχει βελτιωθεί, τα χρήματα που παίρνουμε από το υπουργείο το τελευταίο δίμηνο είναι καλύτερα και ευελπιστώ ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν.  Το σημαντικότερο όλων είναι ότι η παροχή υπηρεσιών προς τους ασθενείς δεν έχει πέσει ποιοτικά. Κρατάμε την ποιότητα και προσπαθούμε συνεχώς, τηρουμένων των αναλογιών, να αναβαθμίσουμε τις υπηρεσίες. Νομίζω ότι στα Γιάννενα, το επίπεδο είναι αρκετά καλό και από τα δύο νοσοκομεία αλλά και από τα κέντρα υγείας που είναι καλά στελεχωμένα. Είμαστε τυχεροί που έχουμε αυτό το επίπεδο στον νομό μας. Αν το συγκρίνουμε με άλλους νομούς, θα δούμε ότι υπάρχει μία σαφής διαφορά.

(ΔΛ): Κύριε διοικητά, θεωρείτε ότι η ψαλίδα ανάμεσα στα νοσοκομεία της Ηπείρου έχει ανοίξει; Ότι έχουμε από τη μία πλευρά τα δύο νοσοκομεία των Ιωαννίνων, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και το νοσοκομείο Χατζηκώστα και από την άλλη όλα τα υπόλοιπα, τα οποία με δυσκολία μπορούν να ανταποκριθούν; Και αν αυτό είναι μία πραγματικότητα, πόσο προς όφελος μπορεί να λειτουργήσει αυτό, συνολικά για τους πολίτες της Ηπείρου;

(ΛΓ): Η αλήθεια είναι ότι τα δύο τα νοσοκομεία της πόλης επιβαρύνονται από τα προβλήματα στη λειτουργία των περιφερειακών νοσοκομείων. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες και ούτε είμαι ειδικός για να αναφερθώ στα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο της Πρέβεζας, της Λευκάδας ή της Κέρκυρας, αλλά εμείς δεν εξυπηρετούμε μόνο τους νομούς της Ηπείρου. Πλέον, με τα νέα οδικά δίκτυα, εξυπηρετούμε και τη Δυτική Μακεδονία και τη Δυτική Θεσσαλία. Αντιμετωπίζει κάποιος ένα ορθοπεδικό περιστατικό και έρχεται κατευθείαν σε νοσοκομείο των Ιωαννίνων, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται αφενός ο προϋπολογισμός μας από την αυξημένη κίνηση, αφετέρου η βαρύτητα των περιστατικών. Γιατί μπορεί να βλέπουμε μία αύξηση στη νοσηλευτική κίνηση της τάξεως του 5% ή 10% σε σχέση με πέρυσι, όμως αυτό το ποσοστό αντιστοιχεί σε βαριά περιστατικά. Κατά τρίτον, επηρεάζεται το προσωπικό που ήδη έχει περιοριστεί σημαντικά. Θα σας πω, ότι μόνο το 2013, χάσαμε το 20% της δύναμής μας σε ανθρώπινο δυναμικό, λόγω συνταξιοδοτήσεων. Μόνο τον Ιούνιο, συνταξιοδοτήθηκαν 12 άτομα. Και δε μιλάω για γιατρούς αλλά για λοιπές υποστηρικτικές ειδικότητες, είτε για νοσηλευτές, είτε στην τεχνική υπηρεσία, είτε στο διοικητικό, είτε σε βοηθούς θαλάμων ή σε τραυματιοφορείς. Είμαι φύσει αισιόδοξος και ευελπιστώ ότι με την συμφωνία που υπεγράφη, θα προχωρήσουν οι διαδικασίες για τις προσλήψεις που είχαν ανακοινωθεί νωρίτερα και θα στελεχωθούν τα νοσοκομεία που έχουν μία άμεση ανάγκη στελέχωσης, για να μπορέσουμε να κρατήσουμε αυτή την ποιότητα παροχής υπηρεσιών, που ξαναλέω, στα Γιάννενα είναι σε πάρα πολύ καλά επίπεδα. Το δείχνει και ο κόσμος που εμπιστεύεται τα δημόσια νοσοκομεία και εμείς είμαστε εδώ, και οι διοικήσεις και όλο το προσωπικό, για να για να εξυπηρετούμε αυτό τον κόσμο και να τεκμηριώσουμε αυτή την εμπιστοσύνη του.

(ΔΛ): Τα τελευταία χρόνια,  κύριε Γεωργόπουλε, παρατηρείται στην ελληνική κοινωνία μία φυγή ανθρώπων, οι οποίοι έχουν σπουδάσει εδώ, έχουν κάποια ισχυρά πτυχία και έχουν κάποιες επαγγελματικές φιλοδοξίες. Μία φυγή προς το εξωτερικό, λόγω της αδυναμίας της χώρας, σε ένα τοπίο οικονομικής κρίσης, να κρατήσει το ανθρώπινο δυναμικό της. Θα ήθελα να ρωτήσω αν παρατηρείται μία αντίστοιχη τάση και στα νοσοκομεία μας, αν οι γιατροί μας έχουν ένα αντίστοιχο σκεπτικό, μια αντίστοιχη αντίληψη και επιθυμούν να φύγουν από τα Γιάννενα, να φύγουν από τα νοσοκομεία της Ηπείρου, τα νοσοκομεία της Ελλάδος, προς το εξωτερικό, να ανοίξουν τα επαγγελματικά φτερά τους προς τα εκεί και πώς μπορεί να διαμορφωθεί, εν τέλει, η κατάσταση αν ισχύει κάτι τέτοιο;

(ΛΓ):  Έχετε δίκιο σε αυτό. Είναι ένα φαινόμενο γενικότερο και όχι μόνο στον ιατρικό χώρο, νομίζω και σε λοιπές επιστήμες, κατά το οποίο, νέο, καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, ψάχνει διέξοδο στο εξωτερικό, λόγω της ύφεσης στη χώρα μας. Στο νοσοκομείο δεν έχει παρατηρηθεί αυτό, ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό από μόνιμο γιατρό ο οποίος επέστρεψε, έχουμε όμως ένα πρόβλημα στους ειδικευόμενους αυτή τη στιγμή. Σύντομα θα έχουμε κλινικές στις οποίες δεν θα έχουμε ειδικευόμενους. Τα νέα παιδιά, επιλέγουν να κάνουν την ειδικότητά τους στο εξωτερικό και αυτό νομίζω είναι κάτι στο οποίο το υπουργείο θα πρέπει να δώσει λύση.  Ίσως κάποια έξτρα κίνητρα ώστε να κάνουν εδώ την ειδικότητά τους και να κρατάμε αυτό το ανθρώπινο δυναμικό που -μην ξεχνάμε- η εκπαίδευσή τους έχει κοστίσει στο κράτος πάρα πολλά χρήματα. Το κόστος που βαρύνει τον Έλληνα φορολογούμενο –έμμεσα- για να τελειώσει κάποιος την ιατρική που είναι 6 χρόνια, είναι μεγάλο για να αφήνουμε να πάρει η Αγγλία, η Γερμανία, η Αμερική, ο Καναδάς, αξιολογότατο ανθρώπινο δυναμικό, καταρτισμένο και εκπαιδευμένο στην Ελλάδα.

(ΔΛ): Το φαινόμενο αυτό, μαζί με το γεγονός της υποχρηματοδότησης, που είτε σε μεγάλο βαθμό, είτε σε μικρότερο, είναι μία πραγματικότητα, έχουν δημιουργήσει προβλήματα λειτουργίας σε κλινικές; Υπάρχουν κλινικές, αυτή τη στιγμή, οι οποίες βρίσκονται σε ιδιαίτερα δυσμενή κατάσταση;

(ΛΓ): Ξεκινήσαμε πριν να αναφερθούμε στα οικονομικά. Το νοσοκομείο τα τελευταία χρόνια, έχει μία μείωση στον προϋπολογισμό του κατά 15%, κάθε χρόνο. Φέτος, κινούμαστε στα ίδια επίπεδα με πέρυσι κάτι όμως που σημαίνει ότι μέχρι το τέλος χρονιάς θα δυσκολευτούμε, θα χρειαστούμε μία έξτρα χρηματοδότηση. Ήδη η υγειονομική περιφέρεια μας έδωσε ένα επιπλέον 10% του προϋπολογισμού και θα χρειαστούμε και κάποια άλλα χρήματα. Αυτή τη στιγμή, σε κλινικές δεν παρατηρείται κάποιο πρόβλημα, δεν έχει αναβληθεί κάποιο χειρουργείο λόγω έλλειψης υλικών. Θεωρώ ότι ίσως προς το τέλος του χρόνου αντιμετωπίσουμε κάποια προβλήματα, αν δεν μας εγκριθεί μια μικρή αύξηση του προϋπολογισμού. Την αίτηση αυτή την τεκμηριώνω προσωπικά προς την 6η υγειονομική περιφέρεια που είναι η αρμόδια. Για ποιον λόγο δηλαδή ζητάμε αυτά τα χρήματα. Στηρίζουμε μία γεωγραφική περιοχή που ξεπερνά τις 700.000 πληθυσμό. Ήπειρος, Κέρκυρα, Λευκάδα, Δυτική Μακεδονία και πέρασε μη ξεχνάμε πως το καλοκαίρι ο πληθυσμός αυξάνεται. Ελπίζω πως προς το τέλος του χρόνου θα πάρουμε και την έξτρα χρηματοδότηση και όλα θα κυλήσουν ομαλά και οι κλινικές δεν θα αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα.

(ΔΛ): Κύριε διοικητά, η πόλη των Ιωαννίνων έχει την χαρά να έχει δύο πολύ ισχυρά νοσοκομεία, δύο πολύ σημαντικούς πυλώνες δημόσιας υγείας. Έχει όμως και ένα ισχυρό πανεπιστήμιο, μία εξίσου ισχυρή ιατρική σχολή. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, μπαίνοντας ως ένα βαθμό και στη συζήτηση της διασύνδεσης του πανεπιστημιακού ιδρύματος της πόλης μας με την τοπική κοινωνία, αν η συνεργασία της Ιατρικής Σχολής με τα τοπικά νοσοκομεία είναι σε ικανοποιητικό βαθμό ή αν πιστεύετε ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης;

(ΛΓ): Πράγματι, έχετε δίκιο. Ήθελα να το αναφέρω και εγώ πριν που μιλήσαμε για το ανθρώπινο δυναμικό. Είμαστε τυχεροί που εδώ υπάρχει μία πολύ καλή ιατρική σχολή και είναι ένα «εργοστάσιο παραγωγής γιατρών», αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο. Η διασύνδεση της Ιατρικής Σχολής είναι κυρίως με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και όχι με εμάς, είναι η αλήθεια καθώς το Χατζηκώστα είναι νοσοκομείο του Εθνικού συστήματος υγείας, είναι σχετικά ανεξάρτητο. Ήταν στις προθέσεις μου και πραγματικά έχουμε καλή συνεργασία με τον πρόεδρο της ιατρικής σχολής, τον κύριο Πασχόπουλο. Στις προθέσεις της δικής μου διοίκησης, ήταν το νοσοκομείο να αποκτήσει μία εξωστρέφεια που θεωρώ ότι του έλειπε τα προηγούμενα χρόνια και ήδη έχουμε συνεργαστεί με πάρα πολλούς φορείς, είτε αυτός είναι το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, είτε είναι νοσοκομεία της γειτονικής Αλβανίας, είτε είναι η Κιβωτός του κόσμου, η ΕΛΕΠΑΠ, τον ΟΚΠΑΠΑ, τον Δήμο Ιωαννιτών… Προσπάθησα  κατά τη διάρκεια της θητείας μου να έχω συνεργασία με όλους και η αλήθεια είναι πως ακόμα υπάρχει πολύς χώρος για βελτίωση, πάρα πολύς χώρος για συνεργασίες και συνέργειες. Έχουμε κάνει μία πρώτη κουβέντα με τον κύριο Πασχόπουλο και με τον κύριο Βάββα, όμως ξαναλέω ότι αν υπάρχει ένα ασταθές περιβάλλον, δεν μας επιτρέπει να αναπτύξουμε τέτοιες ενέργειες, να γίνουν αυτά τα πρότζεκτ που έλεγα και πριν ότι έχουνε μείνει πίσω και εμείς ως διοικητές διεκπεραιώνουμε την καθημερινότητα και αφήνουμε αλλά μακροπρόθεσμα σχέδια πίσω. Νομίζω ότι αν υπάρχει σταθερό περιβάλλον, οι διοικήσεις των νοσοκομείων, των υγειονομικών περιφερειών και του υπουργείου παραμένουν στις θέσεις τους και υπάρχει στρατηγική και στόχος που ξεκινάει απ την κορυφή και προχωράει προς τα κάτω, ναι, μπορούν να γίνουν πάρα πολλά πράγματα, είναι πάρα πολύ σημαντική η παρατήρησή σας.

(ΔΛ):  Θα κλείσουμε αυτή τη συζήτηση, κύριε Γεωργόπουλε, καλώντας σας να μου δώσετε μία απάντηση που ξέρω ότι θα είναι ειλικρινής,  απέναντι σε ένα θέμα που συζητείται πολύ στην Ελληνική κοινωνία και αφορά τις δηλώσεις του πολιτικού επικεφαλής της Δημόσιας Υγείας στη χώρα, του κυρίου Κουρουμπλή, του υπουργού υγείας, ο οποίος σε μία πρόταση; Σε μια σκέψη του; Αναφορικά με τους καρκινοπαθείς, διατύπωσε ένα σκεπτικό που χαρακτηρίστηκε ως ένα βαθμό «τιμωρητικό», λέγοντας ουσιαστικά πως αν κάποιος δεν έχει προχωρήσει σε προληπτικές ιατρικές εξετάσεις θα το βρει μπροστά του αν το φέρει η μοίρα και αντιμετωπίσει την επάρατη νόσο. Ως διοικητής ενός μεγάλου ιδρύματος υγείας, πώς κρίνετε αυτή την στάση του υπουργού, την οποία για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε ότι προσπάθησε στην πορεία να ανασκευάσει και σε μεγάλο βαθμό δεν ξέρω αν απηχεί και την πραγματική του πρόθεση…

(ΛΓ): Νομίζω ότι και ο ίδιος υπουργός είπε ότι ήταν μία σκέψη που έκανε, δεν ήταν κάτι το οποίο θα εφάρμοζε άμεσα…

(ΔΛ): Ήταν μια φωναχτή σκέψη όμως και οι σκέψεις αυτές όταν γίνονται φωναχτά από υπουργούς νομίζω θα πρέπει να γίνονται με πολλή περίσκεψη…

(ΛΓ): Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει τον υπουργό υγείας. Είναι ο θεσμικός μου ο προϊστάμενος,  οπότε θα παραμείνουμε στις δηλώσεις που έκανε.  Πολλές φορές στο παρελθόν, από πάρα πολλούς υπουργούς υγείας, έχει γίνει μία προσπάθεια εφαρμογής ξένων προτύπων στην Ελληνική δημόσια υγεία, στο Ελληνικό σύστημα υγείας. Δεν είναι εύκολη η άμεση υλοποίηση, θα πρέπει να γίνεται προσεκτικά, με μελέτη, με καταγραφή των τοπικών παραμέτρων και της τοπικής κουλτούρας, του τοπικού συστήματος χρηματοδότησης του συστήματος υγείας και μετά να μπορούμε να πάρουμε και να αντιγράψουμε ένα σύστημα που εφαρμόζει η Αγγλία, ο Καναδάς ή η Αυστραλία που έχουν πολύ πιο προηγμένα συστήματα υγείας. Αυτό είναι ένα γενικότερο σχόλιο, δεν το λέω για να σχολιάσω τα λεγόμενα του υπουργού υγείας, δεν μπορώ και δεν μου επιτρέπεται άλλωστε να σχολιάσω τον Υπουργό υγείας. Το αναφέρω γενικότερα, επειδή έχω μελετήσει αρκετά συστήματα υγείας, όπως το καναδικό και το αυστραλέζικο τα οποία θεωρούνται τα πιο προηγμένα παγκοσμίως.  Σίγουρα έχουν πάρα, πάρα πολλά καλά στοιχεία όμως προϋποθέτουν ένα υπάρχει ένα υπόβαθρο. Η δική μου ακαδημαϊκή γνώση και επαγγελματική εμπειρία, μου υποδεικνύουν πως η ρίζα του προβλήματος είναι το ασφαλιστικό. Θα πρέπει πρώτα να λύσουμε το ασφαλιστικό, έπειτα τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων διότι θεωρώ ότι θα μπορούσαν τα νοσοκομεία να είναι οργανισμοί αυτοδιοικούμενοι και αυτάρκεις και από εκεί και πέρα να εφαρμόσουμε τέτοιες καινοτόμες και πρωτοποριακές ιδέες.

(ΔΛ): Σας βρίσκει σύμφωνο, εν τέλει, η αντίθετη άποψη από αυτή του υπουργού ότι όταν ο πολίτης εκτίθεται σε ένα καρκινογενές περιβάλλον και ενώ είναι γνωστό ότι η νόσος αυτή είναι μία πολυπαραγοντική νόσος και κανείς δεν μπορεί να αποδώσει 100% σε κάποιους παράγοντες στην εμφάνισή της, αλλά σίγουρα ο τρόπος ζωής και το περιβάλλον οδηγούν ουσιαστικά σε μία αύξηση αυτών των φαινομένων. Συμφωνείτε, λοιπόν, με την άποψη ότι όταν ο πολίτης εκτίθεται, άθελά του, σε μεγάλο βαθμό, σε ένα τέτοιο περιβάλλον πως δεν είναι και το πιο δίκαιο πράγμα να του ζητάς εν τέλει και τα ρέστα επειδή νόσησε;

(ΛΓ): Σίγουρα δεν μπορούμε να τιμωρούμε τον κόσμο και ειδικά από τους ανθρώπους που πάσχουν από αυτή την ασθένεια. Συμφωνώ απόλυτα, όμως θεωρώ ότι θα πρέπει να περάσει στην κουλτούρα όλων των συμπολιτών μας,  ότι η πρόληψη είναι πάρα, πάρα πολύ σημαντική, για σχεδόν όλες τις ασθένειες. Είναι πάρα πολύ σημαντικό όλοι μας να περάσουμε αυτή την κουλτούρα ενός συχνού τσεκαπ και έτσι να προλάβουμε καταστάσεις.

(ΔΛ): Κύριε διοικητά, να σας ευχαριστήσω θερμά για αυτή την δημόσια συζήτηση. Να σας ευχηθώ καλή συνέχεια, υπηρετείτε σε έναν νευραλγικό τομέα και σίγουρα χρειάζεται να ανταποκρίνεστε καθημερινά σε νέες προκλήσεις. Εμείς θα έχουμε σίγουρα την ευκαιρία να ξαναμιλήσουμε δημόσια.

(ΛΓ): Εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση, καλό σας βράδυ!

εγγραφή στο Newsletter