Facebook
Twitter
LinkedIn
Μοιραστείτε

Αναλυτικά το κείμενο της συνέντευξης ∇: 

(Βλάσης Ντόκας): Θα συζητήσω με τον κύριο Λάμπρο Γεωργόπουλο, διοικητή του νοσοκομείου Χατζηκώστα. Κύριε Γεωργόπουλε, καλώς ήρθατε στο ITV.

(Λάμπρος Γεωργόπουλος): Καλώς σας βρήκα.

(ΒΝ): Λοιπόν, να ξεκινήσουμε κατευθείαν με την εικόνα της Δημόσιας Υγείας αυτή την περίοδο. Τι λέτε;

(ΛΓ): Νομίζω πως είναι ένας χώρος στον οποίο πάντα ήταν δύσκολη η κατάσταση, είναι ένας πολύ ευαίσθητος τομέας, απλά αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή νομίζω ότι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει λίγο παραπάνω, κυρίως από το οικονομικό θέμα και από το θέμα της στελέχωσης.

(ΒΝ):  Δηλαδή, πως είναι αυτή τη στιγμή τα πράγματα; Η καθημερινότητα τι προβλήματα έχει;

 (ΛΓ): Νομίζω κρεμόμαστε όλοι από τις πολιτικές εξελίξεις, από το αν θα υπάρξει συμφωνία για να μπορέσει να υπάρξει χρηματοροή και στα ταμεία των δημόσιων νοσοκομείων, στα οποία αυτή τη στιγμή έχουμε μία χαμηλή χρηματοροή, με αποτέλεσμα να πηγαίνουν πίσω οι πληρωμές των προμηθευτών μας και να δυσκολευόμαστε στην προμήθεια του νοσοκομείου με υλικά.

(ΒΝ): Υπάρχουν ελλείψεις στην καθημερινότητα, αυτή τη στιγμή;

(ΛΓ): Ευτυχώς, για την ώρα, όχι, δεν υπάρχουν. Δηλαδή δεν έχει αναβληθεί κάποιο χειρουργείο, δεν έχουμε φτάσει σε σημείο να μην έχουμε,  άλλα είναι εμφανές ότι οι προμηθευτές αρχίζουν σιγά-σιγά να αποφεύγουν να μας προμηθεύουν, να αποφεύγουν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς, να μας στέλνουν έγγραφα στα οποία μας ενημερώνουν ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αδυνατούν να μας προμηθεύσουν. Η όλη αυτή οικονομική συγκυρία στην βρισκόμαστε ως χώρα, αυτή τη στιγμή τους έχει στερήσει και τη δυνατότητα της πίστωσης από το εξωτερικό. Πάρα πολλά πράγματα εισάγονται από το εξωτερικό και εκεί που είχαν μία πίστωση ενός Χ χρονικού διαστήματος, πλέον και εμείς τους πήγαμε παραπίσω αλλά και αυτοί αναγκάζονται να προπληρώνουν. Δεν νομίζω ότι όλοι έχουν την δυνατότητα να δεσμεύουν κάποιο κεφάλαιο ώστε να μπουν σε αυτή τη διαδικασία ρίσκου προμήθειας του δημοσίου.

(ΒΝ): Είναι ένα γενικότερο πρόβλημα αυτό, πέρα από τα νοσοκομεία. Οπωσδήποτε οι γενικότερες δυσκολίες που δεν αφορούν αυτή την περίοδο,  ποιες είναι κύριε Γεωργόπουλε;

 

(ΛΓ): Ανέκαθεν είχαμε το θέμα της στελέχωσης. Εδώ και μία πενταετία αποχωρεί κόσμος μέσα από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, μέσα από το δημόσιο νοσοκομείο, χωρίς να αναπληρώνεται, με αποτέλεσμα και το προσωπικό που παραμένει να είναι ακόμη πιο πιεσμένο, ακόμη πιο ζορισμένο στο  να ανταπεξέλθει στις  ανάγκες και στις απαιτήσεις των συμπολιτών μας που αναζητούν τις υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών υγείας.

(ΒΝ): Για να καταλάβει και ο τηλεθεατής, πόσο υποστελεχωμένα είναι σήμερα τα δημόσια νοσοκομεία;

(ΛΓ): Να μιλήσουμε με νούμερα. Αυτή τη στιγμή, με βάση τον οργανισμό του νοσοκομείου Χατζηκώστα, είμαστε γύρω στο 84% της κάλυψης των θέσεων των ιατρών, 84% της κάλυψης του νοσηλευτικού προσωπικού και γύρω στο 60% της κάλυψης στο διοικητικό προσωπικό, το οποίο συμπεριλαμβάνει και την τεχνική υπηρεσία. Καταλαβαίνετε ότι στο διοικητικό προσωπικό, λείπει ένας στους δυο. Αρχίζουν σιγά- σιγά τα προβλήματα να ξεχειλίζουν και το δικό μας το έργο, καθημερινά, δυσκολεύει καθώς προσπαθούμε να λύνουμε δεκάδες προβλήματα.

(ΒΝ): Πως είναι το προσωπικό του νοσοκομείου; Αν λέγατε κάποια πράγματα για το προσωπικό, τι θα λέγατε; Πόσο καιρό έχετε τώρα στο Χατζηκώστα;

(ΛΓ): Στο Χατζηκώστα έχω κλείσει 1,5 χρόνο. Έχω τις καλύτερες εντυπώσεις από το προσωπικό. Εντάξει, σίγουρα υπάρχουν και εξαιρέσεις σε ένα τόσο μεγάλο και πολυδιάστατο οργανισμό, αλλά και σε γενικές γραμμές μπορώ να πω τα καλύτερα λόγια. Αυτό εισπράττω και από την κοινωνία της πόλης, ότι είναι άνθρωποι που κάνουν τη δουλειά τους με όρεξη, με μεράκι, με ζήλο, με αίσθηση ευθύνης απέναντι στους συμπολίτες μας.  

(ΒΝ): Πάμε σε κάτι ειδικότερο. Εσείς είστε επιλεγμένος από την προηγούμενη κυβέρνηση, για να είστε διοικητής του Χατζηκώστα. Σας έχει ζητηθεί να παραιτηθείτε; Σε όλους τους διοικητές έχει απαιτηθεί.

(ΛΓ): Ναι, είναι αλήθεια.

(ΒΝ): Πριν πάμε εκεί όμως, θα θέλατε να πούμε το βιογραφικό σας στον κόσμο;

 (ΛΓ): Να αναφερθώ σε γενικές γραμμές πως το αντικείμενό μου εκεί η οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων και οργανισμών, με εξειδικευμένες σπουδές πάνω στη διοίκηση μονάδων υγείας. Και σε αυτή τη φουρνιά διοικητών, υπήρχε προϋπόθεση να έχει κάποιος αυτές τις γνώσεις και  την εξειδίκευση, αν είναι δυνατόν, πάνω στη διοίκηση μονάδων υγείας.

(ΒΝ): Έχετε σπουδάσει διοίκηση μονάδων υγείας.

 (ΛΓ): Βέβαια τα πτυχία δεν είναι πανάκεια, υπάρχει και η εργασιακή εμπειρία. Νομίζω ότι η διοίκηση ενός τέτοιου οργανισμού πλέον απαιτεί πάρα, πάρα πολύ καλές γνώσεις και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, και νέων τεχνολογιών γιατί μπαίνουν πάρα πολύ οι νέες τεχνολογίες μέσα στα δημόσια νοσοκομεία και είναι και ένας λόγος που επετεύχθη ο εξορθολογισμός των δημοσίων δαπανών σε αυτό τον τομέα καθώς λειτουργούν ως δικλείδες ασφαλείας στον έλεγχό τους και στην καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.

(ΒΝ): Σας έχει ζητηθεί, λοιπόν, να παραιτηθείτε, έτσι; Σε όλους τους διοικητές;

(ΛΓ): Ναι, έχει ζητηθεί σε όλους ανεξαιρέτως.

(ΒΝ): Τι σκέφτεστε; Έχετε απαντήσει;

 (ΛΓ): Ναι, υπήρχε χρονικός περιορισμός, μέχρι τις 30 Απριλίου. Η δική μου απάντηση, ήταν αρνητική και τεκμηριωμένη.

 (ΒΝ): Θέλω να ακούσω το σκεπτικό σας.

(ΛΓ): Υπήρχαν δεκάδες λόγοι που απάντησα αρνητικά στο αίτημα παραίτησης και μάλιστα είπα ότι αν επιμείνει ο υπουργός, είμαι στη διάθεσή του, εάν και εφόσον εξατομικεύσει τους λόγους που ζητά την παραίτησή μου. Αυτή η φουρνιά διοικητών, μπήκε μέσα από ένα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο το οποίο είχε μία ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση. Μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος, είναι ο τρίτος νόμος σε συναίνεση, ιστορικά. Έγινε μία διαδικασία μέσα από τον ΑΣΕΠ, υπήρξε μία 5μελής επιτροπή που επέλεξε, δώσαμε βιογραφικά, επιλέχθηκαν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι, μετά από ενάμιση χρόνο που τους έχω γνωρίσει, πρέπει να σας πω ότι υπάρχουν πάρα, πάρα πολύ αξιόλογοι άνθρωποι σε αυτές τις θέσεις. Πρόκειται για πάρα, πάρα πολύ αξιόλογους μάνατζερ σε αυτές τις θέσεις και αυτή είναι και η τάση παγκόσμια για αυτές τις θέσεις. Δεν είναι πολιτικές αυτές οι θέσεις. Είναι τεχνοκρατικές, από ανθρώπους που έχουμε εξειδικευμένες γνώσεις πάνω σε αυτό το αντικείμενο. Στην απάντησή μου προς τον υπουργό, αυτό που τονίστηκε είναι ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο, μέσα από το οποίο αξιολογούμαστε από τους διοικητές των υγειονομικών περιφερειών. Όποτε έγινε αξιολόγηση, μέσα σε αυτό το διάστημα που ήμουνα εγώ στο νοσοκομείο Χατζηκώστα, σε ατομικό επίπεδο βρισκόμουν μέσα στους 5 καλύτερους διοικητές στην Ελλάδα, στην μόνη δημόσια ατομική αξιολόγηση που έγινε από το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων υγείας, όπως επίσης και σε επίπεδο νοσοκομείων, το νοσοκομείο Χατζηκώστα κατατάχθηκε μέσα στα 5 καλύτερα στην Ελλάδα, στην κατηγορία του και με βάση δείκτες τους οποίους εμείς, ως διοικητές, αποστέλλουμε στο υπουργείο υγείας. Υπάρχει μία πλατφόρμα που χρησιμοποιεί το Υπουργείο Υγείας και είχε γίνει αξιολόγηση για το πρώτο τρίμηνο του 2014 και το Νοσοκομείο Χατζηκώστα βρισκόταν ανάμεσα στα 5 καλύτερα.

(ΒΝ): Αυτό οφείλεται βέβαια στη συνολική δουλειά, έτσι;

(ΛΓ): Στη συνολική δουλειά, σίγουρα αλλά όπως σας είπα, είτε σε ατομικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο νοσοκομείων, ήμασταν στα 5 πρώτα στην Ελλάδα. Επανέρχομαι λοιπόν και σας ξαναλέω πως οι λόγοι ήταν δεκάδες. Σας είπα ένα μέρος του βιογραφικού μου. Αν παραιτούμουν, θα ήταν μια αποδοχή ότι είναι πολιτική η θέση και θα ήταν μια κίνηση που θα αναιρούσε το βιογραφικό μου, την εργασιακή, διδακτική και επιστημονική μου εμπειρία όλο αυτά τα χρόνια.

(ΒΝ): Θεωρείτε ότι δεν είναι πολιτική η θέση; Δεν είναι πολιτική επιλογή και, τελικά, δεν πρέπει να είναι πολιτικός ο ρόλος του διοικητή ενός νοσοκομείου; Κάνατε μια αναφορά πριν, θα έπρεπε να είναι καθαρά μάνατζερ ο διοικητής ενός νοσοκομείου;

(ΛΓ): Κατά τη δική μου άποψη, ναι. Είναι τέτοιες οι υποθέσεις, τέτοια η φύση των υποθέσεων, τέτοια η φύση αυτής της δουλειάς, είναι τόσο πολυδιάστατοι οι οργανισμοί που κάποιος πρέπει να έχει άριστες γνώσεις λογιστικών, οικονομικών, διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, νέων τεχνολογιών, επικοινωνίας, διαχείρισης της επικοινωνίας.

(ΒΝ): Πιστεύετε ότι η επιλογή σας δεν ήταν πολιτική;

(ΛΓ): Θα σας απαντήσω όπως απάντησα και στον υπουργό. Οι διοικητές των νοσοκομείων, υλοποιούν πολιτική, δεν χαράζουν την πολιτική υγείας. Υλοποιούν την εκάστοτε πολιτική που αποφασίζει το Υπουργείο και η κάθε κυβέρνηση να χαράξει. Βέβαια μπορούν να συμβάλλουν με τις προτάσεις, με τις ιδέες, με τις εμπειρίες τους, αλλά δεν είναι αυτοί που αποφασίζουν.  Εμείς, ως διοικητές, απλά υλοποιούμε. Κάθε φορά, και με την προηγούμενη κυβέρνηση και με την τωρινή,  μας έρχεται μία σειρά εγγράφων που εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την υλοποίησή τους. Δεν είμαστε αυτοί που θα πουν ότι κόβεται το 5ευρο ή αυτοί που θα πουν ότι όλοι οι ανασφάλιστοι θα μπουν μέσα στο σύστημα.

(ΒΝ): Δε θα ήταν καλύτερο όμως αν οι διοικήσεις των νοσοκομείων συμφωνούσαν  με την εκάστοτε πολιτική; Με αυτή την έννοια, δεν θα ήταν καλύτερη πρακτική η πολιτική επιλογή των διοικητών;

(ΛΓ): Σίγουρα. Όμως μέχρι στιγμής, αυτό το τετράμηνο που είναι η καινούργια κυβέρνηση, δεν έχει φανεί κάτι στο κομμάτι της πολιτικής της υγείας που να είναι τόσο αντίθετο. Μάλιστα και εγώ αν κληθώ να εφαρμόσω κάτι με το οποίο επουδενί δεν συμφωνώ, πιθανώς να μη καθίσω σε αυτή τη θέση. Για την ώρα τα πράγματα είναι στάσιμα.

(ΒΝ): Δεν υπάρχουν πολύ διαφορετικές επιλογές παγκόσμια, είπατε;

(ΛΓ): Όχι. Νομίζω ότι η πολιτική υγείας πλέον μπαίνει σε ένα συγκεκριμένο καλούπι και είναι συγκεκριμένο το που κινείται η κάθε κυβέρνηση. Μπορεί να είναι προσωπική άποψη αυτή, με την οποία κάποιοι να διαφωνούν αλλά δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια επιλογών. Είναι χειροπιαστά τα πράγματα στην πολιτική υγείας. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη χρήση των γενοσήμων. Όποια και να είναι η κυβέρνηση, τεκμηριώνεται επιστημονικά ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα γενόσημα. Δεν νομίζω ότι θα βρεθεί κάποιος αύριο το πρωί, που θα πει «όχι» στα γενόσημα. Υπάρχει σωρεία τέτοιων αποφάσεων πλέον, που είναι τεκμηριωμένες επιστημονικά.

(ΒΝ): Λέτε ότι υπάρχουν παγκόσμιες σταθερές στη δημόσια υγεία, που δείχνουν την κατεύθυνση.

(ΛΓ): Οπωσδήποτε. Υπάρχουν δείκτες, υπάρχουν αναλογίες, υπάρχουν άλλοι δείκτες που αναφέρουν πόσοι πρέπει να είναι οι νοσηλευτές ανά ασθενή, πόσοι οι γιατροί, ανά πόσους ασθενείς… Πρόσφατα κάναμε μία συνάντηση με τους καρδιολόγους και των δυο νοσοκομείων της πόλης για τη λειτουργία του αιμοδυναμικού εργαστηρίου και υπάρχουν standards, υπάρχουν δεδομένα ότι επεμβατικοί καρδιολόγοι πρέπει να είναι τόσοι για Χ πληθυσμό. Δεν μπορούμε να αποκλίνουμε πάρα πολύ σε αυτό.  Η πολιτική υγείας έχει ένα περιθώριο καθώς ο εκάστοτε υπουργός σίγουρα χαράσσει την πολιτική του αλλά μέσα σε ένα παγκόσμιο αυστηρό πλαίσιο. Και δεν πρέπει να ξεχάσω να τονίσω και κάτι άλλο. Εμείς ως διοικητές νοσοκομείων, υπογράψαμε κάποιες μνημονιακές υποχρεώσεις. Στο συμβόλαιό μας αλλά και στο συμβόλαιο αποδοτικότητας. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως θα έπρεπε να κινηθούμε εντός κάποιων συγκεκριμένων ορίων προϋπολογισμού, πως θα πρέπει να κινηθούμε προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, γεγονός που δεν έχει αναιρεθεί ως τώρα.

(ΒΝ): Για να δούμε γενικότερα το δάσος. Ποιες είναι οι παθογένειες γενικότερα στη δημόσια διοίκηση;

(ΛΓ): Είναι πάρα πολλά, αλλά να ξεκινήσουμε από τη γραφειοκρατία. Μία απίστευτη γραφειοκρατία στο βωμό της διαφάνειας και της ισονομίας, έχουμε φτιάξει ένα απίστευτο γραφειοκρατικό σύστημα. Το νομικό πλαίσιο είναι χαοτικό. Το γεγονός ότι τα νοσοκομεία δεν έχουν την αυτονομία να κινηθούν και να στελεχωθούν. Σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσαμε να προσλάβουμε κόσμο και αυτό θα ήταν προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος ακόμα και οικονομικά, αλλά επ’ αυτού δεν έχουν δικαιοδοσία οι διοικητές. Σίγουρα υπάρχει πολύς χώρος για βελτίωση. Ο Νομός μας είναι από τους «τυχερούς» νόμους.  Το αναφέρω σε εισαγωγικά γιατί δεν γίνονται όλα στην τύχη.  Κάποιοι έχουν βοηθήσει την κατάσταση ώστε ο Νομός μας να βρίσκεται μέσα στην πρώτη δεκάδα με την καλύτερη ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας.  Για αυτό ευθύνονται πάρα πολλοί παράγοντες. Έχουμε μία Ιατρική Σχολή, ένα Πανεπιστήμιο, δύο δυνατά, μεγάλα νοσοκομεία. Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι σε πάρα πολύ καλό επίπεδο. Είμαστε πολύ καλύτερα από άλλους νομούς όπου τα προβλήματα είναι τρομακτικά.

(ΒΝ): Τι μεταρρυθμίσεις χρειάζεται να γίνουν άμεσα;

(ΛΓ): Φεύγουμε λίγο από το αντικείμενό μου και από τις αρμοδιότητές μου αλλά η πρωτοβάθμια πρέπει να είναι προτεραιότητα. Πρέπει να φιλτράρουμε τα περιστατικά που φτάνουν στο νοσοκομείο και για να γίνει αυτό θα πρέπει να φτιάξουμε την Πρωτοβάθμια υγεία ώστε να δουλέψει σωστά. Το έχω πει πολλές φορές και μπορεί να γίνομαι κουραστικός. Καταρχήν, χρειάζεται επαναχαρτογράφηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Έχουν αλλάξει τα οδικά δίκτυα, δεν μπορεί να είναι ίδιος ο χάρτης.  Νομίζω επίσης ότι χρειάζονται ριζικές αλλαγές και στον χάρτη των νοσοκομείων. Από εδώ ως την Πάτρα υπάρχουν 7 νοσοκομεία. Μπορεί να ακούγεται λίγο άσχημο όπως το λέω αλλά θεωρώ ότι πιθανόν να χρειαστεί να γίνουν συγχωνεύσεις. Αν φέρουμε κάποιον απ το εξωτερικό και του δώσουμε τα δεδομένα θα πει «δεν μπορείτε να έχετε δύο νοσοκομεία σε Πρέβεζα και Λευκάδα, δεν μπορείτε να έχετε 7 νοσοκομεία σε μία απόσταση 200 χιλιόμετρα από την Πάτρα στα Γιάννενα. Και είναι 7 χωρίς αυτά της Πρέβεζας και της Λευκάδας. Με αυτά είναι 9 και αν προσθέσουμε τους Φιλιάτες, μιλάμε για 10 νοσοκομεία. Θεωρώ ότι το λάθος που έχει γίνει την τελευταία πενταετία, είναι ότι έγινε μια οριζόντια περικοπή, είτε σε μισθούς, είτε σε προσωπικό, είτε σε δαπάνες, της τάξης του 15 – 20%. Θα μπορούσαμε να πετύχουμε καλύτερη οικονομία αν παίρναμε κάποιες σημαντικότερες αποφάσεις, όπως συγχωνεύσεις και καλύτερη λειτουργία τμημάτων. Θα ήταν προς όφελος όλων.

(ΒΝ): Κύριε Γεωργόπουλε, αν αναφέρατε κάποια πλεονεκτήματα και κάποια μειονεκτήματα των μικρών και των μεγάλων μονάδων υγείας, τι θα λέγατε;

(ΛΓ): Θα σας απαντήσω, απλά προηγουμένως να τονίσω πως όταν μιλώ για συγχωνεύσεις, δεν αναφέρομαι σε συγχώνευση των δύο νοσοκομείων της πόλης.

(ΒΝ): Δηλαδή τα δυο νοσοκομεία της πόλης δεν πρέπει να ενοποιηθούν;

(ΛΓ): Αυτή τη στιγμή δεν είναι ώριμες οι συνθήκες, κατά τη γνώμη μου. Αλλά γενικότερα δεν μιλάω για συγχωνεύσεις ή για οριστικό κλείσιμο κάποιων μονάδων αλλά για την πιθανότητα να επανεξεταστεί η φύση τους και το τι τμήματα έχουνε. Θα μπορούσε να γίνει ένας εξορθολογισμός των υπηρεσιών, με τα πλεονεκτήματα να είναι πάρα πολύ μεγάλα. Καλύτερη κατανομή του προσωπικού, καλύτερη κατανομή των πόρων, αρτιότερες υπηρεσίες για τους πολίτες της περιοχής.  Σίγουρα κάθε αλλαγή έχει τα συν, έχει και τα πλην. Ο καθένας θέλει στο έξω από το σπίτι του να έχει ένα νοσοκομείο, επομένως υπάρχει και ένα πολιτικό κόστος για τους ανθρώπους που θα πάρουν αυτή την απόφαση, αλλά νομίζω ότι αν θέλουμε να βλέπουμε το δάσος και όχι το δέντρο, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε τέτοιες κινήσεις, είτε στην πρωτοβάθμια, είτε στη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια. Δυστυχώς οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τέτοιες κινήσεις. Θα μεταφέρω την εμπειρία μου. Είμαι ενάμιση χρόνο διοικητής στο Νοσοκομείο Χατζηκώστα. Σε αυτό το διάστημα, έχω «τριφτεί» αρκετά με τις υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας και με αυτές της Υγειονομικής Περιφέρειας.  Δυστυχώς υπάρχει και η γραφειοκρατία που δεν επιτρέπει να γίνονται τα πράγματα με fast-track διαδικασίες. Το αποτέλεσμα είναι να πέφτουμε συχνά πάνω σε αλλαγές, σε επίπεδο υπουργείων, σε επίπεδο υπουργών, σε επίπεδο υγειονομικών περιφερειών. Το έχω ξαναπεί και ίσως να γίνομαι κουραστικός, αλλά στους 18 μήνες έχω ζήσει τρεις υπουργούς υγείας, έξι αναπληρωτές υπουργούς υγείας, τρεις διοικητές της Υγειονομικής περιφέρειας.

(ΒΝ): Είναι μειονέκτημα αυτό. Μέχρι να προλάβει ο άλλος να δει τι γίνεται…

(ΛΓ): Σίγουρα. Τέτοιοι οργανισμοί, είτε είναι νοσοκομείο, είτε υγειονομική περιφέρεια, είτε υπουργείο, ο ικανότερος άνθρωπος του κόσμου να γίνει Υπουργός Υγείας, θα χρειαστεί ένα χρόνο να προσγειωθεί, να δει τις καταστάσεις, να γνωρίσει τους συνεργάτες του, να αντικρύσει τα προβλήματα. Θεωρώ ότι το κράτος και η δημόσια διοίκηση πρέπει να έχει μία συνέχεια. Εγώ, για παράδειγμα, είχα κλείσει έναν χρόνο στη διοίκηση του νοσοκομείου. Ξέρω πάρα πολύ καλά τα προβλήματα του νοσοκομείου, πολύ καλύτερα από την προηγούμενη χρονιά. Και εκεί που ήμασταν έτοιμοι να προχωρήσουμε σε πάρα πάρα πολύ σημαντικά projects για το νοσοκομείο και να βάλουμε μπροστά διάφορες διαδικασίες, ξαφνικά, δεν ξέρουμε τις προθέσεις της νέας ηγεσίας του υπουργείου. Αναγκαστικά πηγαίνουμε πίσω. Δεν το λέω με κακή έννοια, αλλά υπό την έννοια ότι κάθε αλλαγή σε επίπεδο παραπάνω από εμάς, μας φέρνει πίσω. Οπότε, κατά τη γνώμη μου, αυτές οι ριζικές αλλαγές και αποφάσεις, θα πρέπει να είναι ανεξάρτητες από τις πολιτικές εξελίξεις.

(ΒΝ): Μιας και μιλήσατε για υπουργούς που αλλάζουν θα θελα να ακούσω την άποψή σας, τις σκέψεις σας, για τον Παναγιώτη Κουρουμπλή. Ποιο είναι το πλεονέκτημα και ποιο το μειονέκτημα του νέου Υπουργού; Καταρχάς, ο υπουργός δεν βλέπει και αυτό έχει έναν συμβολισμό, το έχω ξαναπεί πολλές φορές, έχει έναν ισχυρό συμβολισμό από μόνο του. Τι λέτε; Εσείς έχετε διαμορφώσει άποψη για τον Υπουργό;

(ΛΓ): Νομίζω είναι σύντομο το χρονικό διάστημα και σας είπα και πριν ότι χρειάζεται τουλάχιστον ένα τρίμηνο και να μπορέσει κάποιος να σχηματίσει άποψη. Εκτιμώ ότι δεν έχουμε δει ραγδαίες αλλαγές ως τώρα, ίσως λόγω του και του ότι είμαστε σε αυτό το μεταβατικό στάδιο με αποτέλεσμα να κάνουμε μια ήπια διαχείριση. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει και θα αξιολογήσει τον Υπουργό Υγείας,  άλλωστε είναι διοικητικός και πολιτικός προϊστάμενός  μου, ως το νούμερο ένα στο υπουργείο υγείας.

(ΒΝ): Έχετε συναντηθεί μαζί του;

 (ΛΓ): Ναι, έχουμε συναντηθεί στην επίσκεψη που έγινε εδώ, στα Γιάννενα, η οποία πρέπει να ήταν από τις πρώτες επισκέψεις που έκαναν ο υπουργός με το κλιμάκιό του. Είχαμε συνάντηση στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο πριν από δυο μήνες. Παρευρεθήκαμε όλοι οι διοικητές των νοσοκομείων της Ηπείρου, όλοι οι βουλευτές και των δύο κομμάτων της Ηπείρου. Τέθηκαν τα προβλήματα των νοσοκομείων αλλά και γενικότερα τα προβλήματα της περιοχής στον τομέα της υγείας. Προσωπικά, ιεράρχησα τα 15 κυριότερα προβλήματα του νοσοκομείου, χωρίζοντάς τα σε κατηγορίες και έθεσα ως βασικότερο το ότι δεν μας έχει δοθεί στοχοθεσία από το υπουργείο. Βαδίζουμε στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα. Διεκπεραιώνουμε την καθημερινότητα. Δεν υπάρχει στρατηγικό πλάνο, το οποίο θα «σπάσει» σε υποκατηγορίες και θα καταλήξει και σε εμάς για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε. Πέρυσι τέτοια εποχή, πηγαίναμε στην Αθήνα δύο με τρεις φορές το μήνα, υπήρχε μηνιαία συνάντηση διοικητών, υπήρχε στόχευση, υπήρχε απολογισμός, υπήρχε προγραμματισμός πράγματα που δυστυχώς δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Αν ήμουν άνθρωπος που δεν μου άρεσε η δουλειά, εμένα θα με ευνοούσε αυτή η κατάσταση. Δυστυχώς τα πράγματα κινούνται σε πιο ήπιες καταστάσεις. Όχι ότι δεν έχουμε θέματα. Τρέχουμε όλοι πάρα πολύ. Είναι ένας οργανισμός που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο.

(ΒΝ): Έχει μειωθεί το πάρτυ με τις προμήθειες τα τελευταία χρόνια; Γιατί πραγματικά, παλιότερα γινόταν πάρτι με τις προμήθειες. Έχει μειωθεί; Έχει περιοριστεί στα νοσοκομεία;

(ΛΓ): Σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό. Το λέω μετά βεβαιότητας, μετά λόγου γνώσεως. Μπορώ να σας το αποδείξω και με νούμερα. Θα σας πω ότι το νοσοκομείο Χατζηκώστα, το 2009 είχε λειτουργικές δαπάνες €34 εκατομμύρια και το 2014, μια ολόκληρη χρονιά διοίκησης μου, είχε €14 εκατομμύρια λειτουργικές δαπάνες, αναίμακτα. Χωρίς να ακυρωθούν χειρουργεία, εξυπηρετώντας τον ίδιο κόσμο.  

(ΒΝ): Είναι σημαντικό αυτό.

 (ΛΓ): Είναι πολύ σημαντικό. Θεωρώ ότι επετεύχθη ένας εξορθολογισμός. Μακάρι να είχαμε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ να σπαταλάμε αλλά στις δεδομένες οικονομικές συγκυρίες, θεωρώ ότι επιτευχθεί ο στόχος να λειτουργήσουμε το νοσοκομείο με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

(ΒΝ): Χωρίς δηλαδή να υποβαθμίζετε το προϊόν της υγείας,  κάνατε μεγάλη οικονομία. Σπατάλη γινόταν!

(ΛΓ): Ναι. Φυσικά δεν φτάσαμε απ τα 34 εκατομμύρια στα 14 μέσα σε μια μέρα. Σταδιακά, και με τη συμβολή πάρα πολλών εργαλείων όπως το Παρατηρητήριο Τιμών, όπως οι ηλεκτρονικές προμήθειες, η επιτροπή προμηθειών υγείας, η σύγκριση μεταξύ νοσοκομείων, οι κοινοί διαγωνισμοί νοσοκομείων εντός των ίδιων οικονομικών περιφερειών… Δράττομαι της ευκαιρίας να προσθέσω στα περί συγχωνεύσεων που ανέφερα πριν ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα σύστημα συγχωνεύσεων των διοικητικών ή των τεχνικών υπηρεσιών των νοσοκομείων και να εκμεταλλευτούμε αυτό που λέμε στους οικονομικούς όρους «οικονομία της κλίμακας».  

(ΒΝ): Λοιπόν κεφάλαιο «φακελάκι». Εδώ πολύς κόσμος έχει πραγματικά δεινοπαθήσει με αυτή την ιστορία. Πολλοί έχουν εκβιαστεί να δώσουν φακελάκι ενώ δεν είχαν, άλλοι πάλι το δίνουν από μόνοι τους επειδή τα προβλήματα υγείας είναι πάνω από όλα. Όταν έχει κανείς ένα πρόβλημα υγείας, αυτός ή κάποιος δικός του, δεν σκέφτεται τα χρήματα. Υπάρχει διαφοροποίηση στο ένα και στο άλλο φακελάκι. Εσείς έχετε καλύτερη εικόνα; Έχετε καταγγελίες για φακελάκια στο Χατζηκώστα; Υπάρχει κάποια καταγγελία αυτούς τους μήνες που είστε διοικητής στο Χατζηκώστα;

(ΛΓ): Στους 18 μήνες που είμαι εγώ στο Χατζηκώστα, δεν έχει έρθει ούτε μία γραπτή καταγγελία.

(ΒΝ): Ούτε μια; Προφορικά σας έχει έρθει κάποια;

 (ΛΓ): Προφορικά, έχουν υπάρξει κάποιες περιπτώσεις, μετρημένες στα δάχτυλα του χεριού και έχω επέμβει ώστε να τα διασταυρώσω.

(ΒΝ): Αλλά δεν έγιναν γραπτώς;

 (ΛΓ): Όχι. Και για να κινήσω τις διαδικασίες πρέπει να το έχω γραπτώς. Καλώ τον κόσμο, αν έχει τέτοιες περιπτώσεις, να έρθει να τις καταγγείλει ορθά για να προχωρήσουμε τις διαδικασίες.

(ΒΝ): Ποια είναι η αίσθηση που έχετε; Έχει μειωθεί αυτό το φαινόμενο; Η τιμή έχει μειωθεί σίγουρα λόγω της κρίσης…

(ΛΓ): Τι να σας πω; Είναι κάτι το οποίο είναι στην κουλτούρα του Έλληνα νομίζω. Δεν θέλω να ρίξω την ευθύνη στον ασθενή αλλά και εμείς ως πολίτες φταίμε που βγάζουμε και δίνουμε. Πιθανότατα η οικονομική κρίση να έχει συμβάλει και στο γεγονός ότι δεν έχει ο κόσμος να δώσει. Είναι άκρως κατακριτέο και ειδικά το εκβιαστικό. Αν υπάρξει τέτοια καταγγελία, να ξέρετε ότι θα εξαντλήσω την αυστηρότητά μου.  

(ΒΝ): Αν κάνατε έναν απολογισμό έργου αυτών των 18 μηνών, τι θα λέγατε; Για τι είστε ικανοποιημένος μετά από αυτούς τους 18 μήνες;

(ΛΓ): Πρώτα πρώτα, δεν έκανα, κάναμε. Είναι συλλογική η δουλειά. Νομίζω ότι κρατήσαμε ψηλά το επίπεδο παροχής υπηρεσιών υγείας. Κάθε μήνα, εξυπηρετούμε δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας. Μιλάμε για περίπου 7.000 επισκέψεις στα έκτακτα ιατρεία  και άλλες τόσες στα τακτικά ιατρεία του νοσοκομείου. Στα συν της θητείας μου, θεωρώ ότι είναι η επίλυση του πληροφοριακού συστήματος του νοσοκομείου και τώρα βρισκόμαστε σε μία φάση επέκτασής του. Προσπαθούμε να κάνουμε το νοσοκομείο όσο αρτιότερα τεχνολογικά εξοπλισμένο. Μειώνει τις διαδικασίες, γλιτώνουμε εργατοώρες ανθρώπινου δυναμικού, γλιτώνουμε ουρές, αυξάνουμε την ποιότητα εξυπηρέτησης των συμπολιτών μας, την εγκυρότητα της πληροφορίας, του ιατρικού φακέλου…  Είναι δεκάδες αυτά που έχουν γίνει σε αυτό το διάστημα αλλά φαίνονται προς τα έξω, αλλά δεν φαίνονται και κάποια τα κρατάμε και δεν τα επικοινωνούμε γιατί θεωρούμε ότι είναι τόσο ευαίσθητος χώρος που δεν χρειάζεται να διαφημίζουμε και τη δουλειά κάποιων ανθρώπων.  

(ΒΝ): Το πιο δύσκολο πρόβλημα που αντιμετωπίσατε αυτούς τους 18 μήνες ποιο ήταν;

(ΛΓ): Το πληροφοριακό σύστημα. Μπορεί να ξεφεύγει απ το ιατρικό κομμάτι αλλά ήταν ένα πρόβλημα δεκαετίας και είναι εξαιρετικά σημαντικό για την λειτουργία του νοσοκομείου. Όταν πήγα στο νοσοκομείο, κινδύνευε ανά πάσα στιγμή να κλείσει, αν η εταιρεία αποφάσιζε ότι παύει να μας υποστηρίζει γιατί δεν την είχαμε πληρώσει, εξαιτίας μιας δικαστικής διαμάχης. Τόσο επικίνδυνη ήταν η κατάσταση με το πληροφοριακό σύστημα. Φανταστείτε να μπαίνει κάποιος στο νοσοκομείο και να μην μπορούμε να δούμε τα στοιχεία του ή να είναι σε κάρτες και στο χαρτί εν έτη 2015.  Υπήρξαν και υπάρχουν προβλήματα ακόμη. Η κατάσταση είναι σαν ένα ποτήρι από το οποίο από κάπου μπαίνουν προβλήματα, από κάπου βγαίνουν. Και εγώ, και όλοι οι άνθρωποι του νοσοκομείου παλεύουμε να τα λύσουμε.

(ΒΝ): Είναι κατανοητό αυτό που λέτε. Να εστιάσουμε λίγο στο πολυδύναμο κέντρο; Που βρίσκεται αυτή η υπόθεση;

(ΛΓ): Είναι κρίμα να έχουμε αυτό το κτίριο, αξίας 8 εκατομμυρίων ευρώ, στην αυλή μας, ολοκαίνουργιο, χωρίς να λειτουργεί. Έχει γίνει η διοικητική παραλαβή του κτιρίου από το νοσοκομείο μας. Εκκρεμεί ο οργανισμός του νοσοκομείου. Χρειάζεται 65 άτομα προσωπικό και δυστυχώς, γι’ αυτό είπα και στην αρχή της συνέντευξης ότι αν δεν ξεκαθαρίσουν γενικότερα οι καταστάσεις, οι συνθήκες και η διαπραγμάτευση, νομίζω είναι ουτοπικό να μιλάμε για τη λειτουργία του κέντρου αυτού. Μακάρι. Οποιοσδήποτε κι αν ήταν στη θέση μου ή οποιοσδήποτε βρεθεί αύριο σε αυτή, θα ήταν στις προτεραιότητές του  το να λειτουργήσει αυτό το κέντρο. Και όχι για τα 8-9 εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν για την κατασκευή του αλλά γιατί είναι ένα πρωτοποριακό κέντρο. Είναι το μοναδικό στην Ελλάδα και νομίζω ότι είναι αναγκαίο για την περιοχή. Θα βοηθήσει τους οργανισμούς που ασχολούνται με τα προβλήματα των αλκοολικών και των χρηστών ουσιών.  

(ΒΝ): Υπήρξε η πρόταση από την προηγούμενη διοίκηση του υπουργείου υγείας, ένα κομμάτι αυτού του κτιρίου να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του Χατζηκώστα. Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις; Είναι μεγάλο πρώτα απ όλα, έτσι;

(ΛΓ): Είναι μεγάλο ναι, είναι 3.500 τετραγωνικά μέτρα. Το νοσοκομείο είναι 35.000 τετραγωνικά μέτρα. Και είναι και ένα πολύ μοντέρνο, υπερσύγχρονο κτίριο. Νομίζω ότι ήταν μία ατυχής δήλωση του προηγούμενου αναπληρωτή υπουργού υγείας ότι το πολυδύναμο θα ενσωματωθεί στο Χατζηκώστα διότι διασταυρώθηκε ότι δεν είναι δυνατόν το πολυδύναμο να ενσωματωθεί στο Χατζηκώστα, γιατί πρόκειται για Ευρωπαϊκό πρόγραμμα και αν το ενσωματώσουμε στο Χατζηκώστα θα χρειαστεί να επιστρέψουμε τα 9 εκατομμύρια ευρώ πίσω στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι συγκεκριμένη η χρήση του και γι αυτό τον σκοπό θα πρέπει να λειτουργήσει.

(ΒΝ): Μάλιστα. Δεν μπορεί να βρεθεί μία φόρμουλα δηλαδή;

(ΛΓ): Όχι. Ακριβώς λόγω της  δήλωσης αυτής του πρώην αναπληρωτή υπουργού, του κυρίου Γρηγοράκου, το είχαμε ψάξει. Αν και νομίζω ότι επί της αρχής, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Δηλαδή θα ωφελούσε.

(ΒΝ): Έχετε πρόβλημα χώρου στο Χατζηκώστα;

(ΛΓ): Ναι, έχουμε πρόβλημα. Μακάρι να είχαμε παραπάνω χώρο. Είναι κλινικές που είναι στριμωγμένες, είναι υπηρεσίες που είναι στριμωγμένες. Έχουμε τα κτίρια του παλιού του Χατζηκώστα όμως δεν μπορεί να μεταστεγαστούν εκεί κλινικές, γιατί καταλαβαίνετε ότι πρέπει να είναι σε ένα χώρο όλα μαζί.  

(ΒΝ): Αχρείαστα να ναι τα νοσοκομεία για όλο τον κόσμο αλλά αν χρειαζόσασταν ένα νοσοκομείο, θα προτιμούσατε ένα δημόσιο νοσοκομείο σε αυτή τη φάση;

(ΛΓ): Σίγουρα. Εμπιστεύομαι απόλυτα τις υπηρεσίες που προσφέρουν τα δημόσια νοσοκομεία και ειδικά τα νοσοκομεία των Ιωαννίνων. Μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει και ιδιωτικό στην περιοχή και ένας από τους λόγους που δεν υπάρχει ιδιωτικό, είναι ότι είναι πολύ καλά τα νοσοκομεία μας.

(ΒΝ): Ασχολείστε με τα κοινά. Σας ενδιαφέρει να κάνετε κάτι περισσότερο σε αυτό; Σας ενδιαφέρει ένας πολιτικός ρόλος κάποια στιγμή στο μέλλον; Το έχετε σκεφτεί αυτό;

(ΛΓ): Για την ώρα όχι, δεν με ενδιαφέρει. Είμαι διοικητής στο νοσοκομείο. Σας είπα και πριν ότι θεωρώ ότι είναι μία θέση τεχνοκρατική και για την ώρα όχι, δεν μου περνάει από το μυαλό κάτι τέτοιο.

εγγραφή στο Newsletter